Vanmorgen ging ik op tijd in dichte mist weg. Ik moest mijn zus ophalen van het station. Samen gingen we naar een crematie. We waren veel te vroeg. We bezochten eerst het graf van onze ouders dat er zwaar verwaarloosd bij ligt. We moesten bladeren wegvegen om de tekst te kunnen lezen. Binnenkort maar eens grondig schoonmaken. Er was een verzoek gekomen om het graf te ruimen. Daar schrok ik van. Zo lang ligt mijn moeder daar nog niet. Ik heb veel oudere graven gezien. Het graf zag eruit alsof er al voorbereidingen waren geweest om het te ruimen. We besloten om de grafrechten met 5 jaar te verlengen. Ik heb er moeite mee dat de stoffelijke resten van vader en moeder in een massagraf terecht komen. Dat hebben ze niet verdiend. Ze hebben hun hele leven voor ons gewerkt en gezorgd. Ze verdienen een lange laatste rustplaats.
Toen naar de ontvangstruimte in het crematorium. Daar zagen we familieleden die we lang niet gezien hadden en wat waren ze blij dat wij de laatste eer kwamen bewijzen. Het was een sobere plechtigheid. Daarna was er een samenzijn. Het verbaast me altijd weer hoe de sfeer dan is. Het was een gezellige reunie. Voor even leek het verdriet vergeten. Herinneringen werden opgehaald, herinneringen die ik vergeten was. Ik werd bewonderd om mijn creativiteit, over wat ik allemaal doe op dat gebied. Mijn zus werd bewonderd om haar grote gezin. Beloftes werden gedaan over contact houden, elkaar ontmoeten. Vaak komt er niets van terecht. We zullen zien.
Ik reed weer naar het station om mijn zus af te zetten en zo gingen we ieder onze eigen weg. Ieder met onze eigen emoties en gedachten. Weer een lid van de familie weg. We worden allemaal ouder. Zien we elkaar dan alleen maar op uitvaarten? Ik ben bang dat het de realiteit is omdat iedereen het tegenwoordig druk heeft en een eigen wereld romdom zich heen heeft

.
Omdat mijn energiepeil nog laag is, voelde ik me gesloopt toen ik thuis kwam.Ik had een rustmoment nodig en die nam ik. Wanneer houdt het gehoest en gesnotter nou eens op? Ik doe de rest van de dag niets meer.