Ik heb kou gevat en heb mij in tijden niet zo beroerd gevoeld. Helemaal niks voor mij. Ik zit mijzelf in de weg. Ik had allerlei plannen voor vandaag, dat kan ik wel vergeten. Ik baal dus, maar besef ook dat ik het dit keer eens goed uit moet zieken. Ik dender altijd maar door, doe de dingen die ik moet doen, maar nu gaat alles op een laag pitje.
Ik heb nergens zin in. En in bed liggen vind ik ook niks. Jongste kleinzoon kwam daarnet even kijken. Hij kwam zogenaamd mijn temperatuur opmeten en zogenaamd een pleister op mijn arm plakken en toen vond hij dat ik weer beter was. Ging het maar zo snel.
Mijn hoofd zit vol watten en om mijn hoofd vliegt een irritante bromvlieg. Ik heb een racket met stroom naast me liggen. Hoeveel klappen ik wel niet uitgedeeld heb. iedere keer net niet raak genoeg. Hoewel, een keer knetterde het en vlogen de vonken er vanaf. Maar het beest is sterk en ik word er gestoord van. Ik heb ook zo'n plakstrip voor vliegen hangen, maar daar blijft hij ver vandaan. Gisteren stak hij in mijn hand. Ik wist niet dat er steekvliegen waren. Tegen beter weten in blijft hij bij mij in de buurt, totdat hopelijk straks de genadeklap komt. Krijg ik rust.