Sinterklaasliedje

Dit liedje is al heel oud. Mijn moeder zong het al als kind. Zij was in 1919 geboren. Dat is bijna honderd jaar geleden. Zij zong het lied altijd voor ons.  Ze kon de spanning heel goed opbouwen. Bij de regel 'toen werd ik wakker' stopte ze even terwijl wij vol spanning wachtten op de sokken. Het moment dat ze weer begon te zingen was de lol van het hele liedje. Geweldig vonden we dat. We konden er niet genoeg van krijgen. Ik zing het nu ook weer voor jongste kleinzoon. Hij zegt bleh als de laatste zin gezongen is en begint dan te lachen en vraagt: 'Nog een keer.'
Ik ben benieuwd of meer mensen dit lied kennen.

Zeg luister toch eens even, ik heb gedroomd vannacht
dat Sinterklaas een huis vol met lekkers heeft gebracht.
Het was koek en boterletters en chocolade fijn,
het was borstplaat en jan hagel, het was sprits en marsepein.

En tussen de berg van lekkers, stond onze Sinterklaas.
Hij lachte en zei ondeugend, ga nu maar smullen baas.
Maar eet toch niet te gulzig, eet niet teveel daarvan.
Want weet wel dat je daar, heel ziek van worden kan.

Hij lachte en was verdwenen en ik sprong dol van pret,
met mijn blote voeten heel vliegensvlug uit bed.
Ik pakte een boterletter, ik hapte erin en vond hem erg taai.
Toen werd ik wakker met...
SOKKEN IN MIJN MOND.