regen als tranen

Het regent pijpenstelen, net tranen, alsof de hele stad huilt omdat er een inwoner is doodgegaan. Vanmorgen is mijn zus begraven in een witte kist in een zee van witte bloemen. De kastanjebomen die de begraafplaats sieren, stonden vol in knop, net of het blad er ieder moment uit kon barsten. Het was windstil en de zon brak door. Hoewel het een koude dag is, voelden we allemaal veel warmte. De stoomtrein, waar mijn zus zo gek van was, reed hard fluitend en flink rokend langs de begraafplaats als een laatste saluut. Haar kleinkinderen drukten een kus op een witte ballon en lieten hem opstijgen naar de hemel waar hun oma nu moet zijn. Haar laatste rustplaats is op een mooi plekje vlak bij het graf van mijn man en van een nicht die een paar weken terug overleden is. Heel mooi. Het geeft een goed gevoel alsof ze daar toch niet alleen ligt.
Na afloop was er een samenzijn in het familiehuis. En toen braken de wolken door. Regen, regen, en nog eens regen als tranen van verdriet maar ook een beetje van blijdschap.
Van verdriet omdat een mooi mens is heengegaan, om het verlies van een toekomst zonder haar. Het zal nooit meer hetzelfde zijn. Maar ook tranen van blijdschap omdat ze nu zonder pijn in het hiernamaals liefdevol is opgenomen en ons van daaruit altijd kan blijven steunen.
Blijdschap om wie ze was, om de mooie momenten met elkaar. Toch had ik liever gehad dat er helemaal geen tranen hoefden te vloeien, dat we de tijd terug konden draaien en dat we weer die gezonde, blije zus terug hadden. Helaas is er nog nooit iemand uit de dood teruggekeerd en we zullen aan een toekomst moeten werken zonder haar, maar wel met veel mooie herinneringen. De wetenschap dat ze in het hiernamaals opgenomen is, maakt het dragelijk.
De regen stopt en heel voorzichtig breekt de zon weer door alsof hij wil zeggen: ‘Achter de wolken schijnt de zon.’ En zo zal het in de toekomst gaan. Verdrietige momenten zullen afgewisseld worden met blije momenten en op een dag zal je beseffen dat je weer gelukkig kunt zijn. Maar nu mag ik de tranen nog even laten gaan. Het regent inmiddels weer pijpenstelen.