Vanuit mijn werkruimte heb ik zicht op de perenboom die nu volop in bloei staat, een week later dan vorig jaar. Dat weet ik nog goed omdat toen de hele familie bijeen was om Charl te herdenken. Het was prachtig weer, alleen te fris om buiten te zitten. De rokers gingen wel naar buiten. Om de vijver heen hebben we een paar jaar geleden een mooi hek gezet voor de veiligheid van de kleinkinderen. Je moet er toch niet aan denken dat een van hen erin zou vallen en dat je dat te laat opmerkt. De vijver is nu eenmaal aantrekkelijk vanwege de schildpad die er in rond zwemt. Bertha heet ze en is al 25 jaar bij ons. Ze was al ongeveer tien jaar oud toen we haar kregen. In de vakantie was ze gedumpt, voor het gemak maar over het hek van een vogelopvang gegooid. Bij ons heeft ze een goed leven.
Het hek is aantrekkelijk voor de rokers. Je kunt er zo lekker over hangen en in de vijver staren .Ik hoor mijn zwager nog zeggen: “Als al die bloemen toch eens peren worden...”
Dit jaar is de boom weer vol met bloesem. Prachtig om te zien. Het is ook een hele mooie boom en al heel oud. Hij is gered uit een boomgaard ten behoeve van nieuwbouw. Mensen uit de nieuwe woonwijk mochten gratis een boom op komen halen. De boom gedijt goed en ondanks zijn ouderdom geeft hij elk jaar meer peren. De meeste peren laat ik hangen voor de vogels. Helaas zijn het geen bewaarperen. De plek onder de perenboom is een energieplek. Een medium heeft me dat verteld. Ik voel me daar heel plezierig en zit er dan ook graag.
Het is nog vroeg, kwart over zeven. De zon komt net over de nok van het dak van de overburen uit en schijnt prachtig door de kruin van de perenboom. “Als al die bloemen toch eens peren worden...” Een mooi begin van een nieuwe dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten