Ik was moe. Had vannacht slecht geslapen. En ik dacht: “kleinzoon in bed voor zijn middagdutje, ik even op de bank”. Ik lag heerlijk en viel al vrij snel in slaap. De babyfoon stond aan zodat ik me niet zou verslapen.
Ik hoorde de eerste geluidjes van kleinzoon al en dacht: ‘nog even’. En toen schrok ik wakker van de deurbel. Wiebelig liep ik naar de deur en zag door het metalen rooster wat voor het glas zit, een grijs kortgeknipt kapsel. Mijn hart sprong op. “Mijn schoonzus, wat leuk! Razendsnel bedacht ik dat mijn huis keurig netjes was na dagen van wanorde. Met een heel blij hallo deed ik de deur open. “Goede middag”, hoorde ik “ik wil u iets vertellen” en zag twee onbekende mensen , waarvan er een erg veel op mijn schoonzus leek, die mij iets over het geloof wilden verkondigen met behulp van het o zo bekende tijdschrift. Mijn blik verstarde, in gedachten kreunde ik : ‘was ik maar op de bank blijven liggen’ en wist ze heel vriendelijk te vertellen dat ik vandaag echt geen zin had in geloofsverkondigingen. De deur ging weer dicht. Ik was klaar wakker en kleinzoon............. was weer in een diepe slaap gesukkeld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten