Vanmorgen schrok ik heel vroeg wakker van een raar geluid. Ik zat stijf van schrik in bed. Mijn hart ging als een gek te keer. Het leek wel of er met stoelen geschoven werd en ik hoorde een rare bonk. Het klonk alsof er iemand beneden was. Ik bleef stil luisteren, durfde niets te ondernemen. Stel dat ik een inbreker tegen het lijf zou lopen. Het bleef rommelen. Na ene half uur bedacht ik dat het ook wel eens een klapperende deur kon zijn door de harde wind. Ik ben uit bed gegaan, heb heel veel lawaai gemaakt in de hoop dat als er een inbreker zou zijn, hij wel weg zou vluchten. Het was half vijf. Ik moest er toch vroeg uit want kleinzoon Liam zou om kwart voor zes gebracht worden. Ik zou een ochtendje extra oppassen. Ik kwam beneden en zag helemaal niets verontrustends. Charl zocht contact met me en vroeg zich af waarom ik me zo druk maakte. “Aartsengel Michael zet toch iedere avond je huis in een beschermend licht!” Dat is ook zo, maar soms twijfel ik wel eens omdat ik daar niets van zie. Toen Charl net overleden was voelde ik me niet veilig in ons huis. Toen hoorde ik dat je de engelen alles kunt vragen, als je ze er maar voor bedankt. En dat heb ik toen gedaan. Ik vroeg of de engelen er voor konden zorgen dat mijn huis een veilige plek voor mij zou zijn om te wonen zonder angsten of dreigingen. Toen ik een keer een reading kreeg, zag het medium mijn huis in een helderwit licht staan. Dat was voor mij een bewijs dat de engelen mij beschermen en met name aartsengel Michael.
Ik heb verder niet meer aan de angstige momenten gedacht totdat mijn dochter haar zoon op kwam halen. Ze vroeg: “Is er bij de buren ingebroken, want het grote raam is stuk.” Toen ging er bij mij een lichtje branden. Dan kwamen die geluiden bij de buren vandaan. Dat zou toch wat zijn, want dat is dan de tweede keer in korte tijd. En ze hebben notabene een alarminstallatie.
Terwijl ik in de auto stap om te gaan sporten, komen de buren naar buiten. En ja, er is weer ingebroken. Ze zijn niet eens binnen geweest, maar konden via het raam een I-pad pakken. Twee van die jonge knullen op een scooter. Ze hadden een stoeptegel door het raam naar binnen gegooid. Het alarm is niet afgegaan. De schrik zit er goed in. Ik vertel dat ik het gehoord heb en dacht dat het bij mij was. Ze voelen zich niet echt veilig meer in hun huis en ze wonen er nog maar pas. Ik vraag of ze in spirituele dingen geloven. Want dan kunnen ze aan aartsengel Michael vragen of hij hun huis ook in het licht wil zetten. Ik vertel over mijn paranormale gave en hun mond valt open van verbazing. Ze gaan meteen aartsengel Michael inschakelen. Ik zeg: “Even afkloppen, er is de laatste tijd veel ingebroken in de straat, maar mijn deur gaan ze steeds voorbij. En dat komt vast en zeker door de bescherming van aartsengel Michael.” Wauw”, zegt de buurvrouw. “Wat een simpele oplossing”.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten