Seizoenplaats

De caravan staat weer op de camping voor een nieuw seizoen. Niet dat ik er het hele seizoen ben, alleen met mooi weer ben ik er te vinden. Die caravan heb ik nu eenmaal en als ik hem verkoop krijg ik er bijna niets voor. Toen Charl nog leefde, trokken we er altijd op uit met de caravan. Zo zijn we al op veel plekken geweest in Europa. Daar heb ik mooie herinneringen aan. Ik rijd niet met de caravan achter de auto, dus ben ik afhankelijk van iemand die dat voor me wil doen. De enige mogelijkheid daarvoor is dan in het voorjaar de caravan naar de camping rijden en in het najaar weer terug naar de stalling. Ik wil niet van iemand verlangen dat de caravan steeds naar andere campings gereden wordt. Voorheen reed een vriend altijd de caravan naar zijn plek, maar hij is vorig jaar overleden door een hartstilstand. Dat was heel verdrietig. Mijn zwager bood aan me te helpen met de caravan. Hij had er geen probleem mee de caravan naar de camping te rijden, alleen de tent opzetten, daar had hij niet zoveel zin in. Hij moet om zijn gezondheid denken, hij heeft een hartoperatie gehad. Wat wordt onze leeftijdsgroep toch kwetsbaar. Er zijn al zoveel dierbaren heen gegaan. Mijn zoon helpt mee.
Vandaag gaat het gebeuren. Het is een gedenkwaardige dag. Vandaag zou Charl jarig zijn geweest. Hij hield van kamperen. Eigenlijk ben ik zelf niet zo’n kampeerder, alleen het buiten zijn vind ik wel heerlijk. Zwager komt op tijd en samen rijden we naar de caravanstalling. Zoon Guus en kleindochter Charlot rijden in hun auto voorop, wij er achter aan. Guus heeft alle caravanbenodigdheden in de auto.
De caravan staat snel op zijn plek. Zwager gaat weer naar huis en wij gaan op ons dooie gemakje de tent opzetten. Het weer werkt mee, er is weinig wind en een stralende zon. Er is niets te merken van de aswolk die uit de vulkaan op IJsland gespuwd wordt de atmosfeer in. Je kunt je nauwelijks voorstellen dat het hele luchtverkeer plat licht door de brokstukken en fijnstof uit de vulkaan die op zo’n 6000meter hoogte in de lucht zweven. Het zou de warmte van de zon kunnen beïnvloeden. En als de grotere vulkaan ook uit zou barsten dan zouden we zelfs in de zomer diepvrieskou kunnen verwachten. Er is een reële kans dat dat gaat gebeuren. Het houdt de gemoederen flink bezig.
Kleindochter Charlot helpt op haar manier ook mee de tent opzetten. Ze is vijf maar voelt zich een hele grote stoere meid omdat ze volwassen werkjes mag doen. Haar kwek staat geen minuut stil. Ze heeft overal een oplossing voor. En als zoon Guus even loopt te zuchten omdat hij tentstokken overhoudt zegt Charlot: “rustig maar, rustig nou” op een manier zoals alleen volwassenen dat zeggen. Het klinkt erg eigenwijs uit zo’n kindermond.
Er zijn sinds vorig seizoen dingen defect in de caravan en de monteur kon dat nog niet oplossen. Geen onderdelen en vanwege de crisis zijn er ook geen voorraden. Het kan dus nog wel even duren voordat het gerepareerd wordt. Dat is lastig en behelpen. De luxe van een caravan is daardoor ver te zoeken. Ik heb geen licht, de waterkranen doen het niet, ik kan de watertank niet vullen en dit alles omdat de omvormer die 230 volt naar 12 volt omzet, kapot is, waarschijnlijk door een blikseminslag toen ik er op een moment niet was.
Het nieuwe seizoen ga ik dus primitief starten en ach...dat heeft ook wel zijn charme.
We lunchen in het zonnetje en als alles klaar is heb ik zowaar een gevoel van ‘ het is goed zo. Ik ga aan een mooi seizoen beginnen’. Het eerste jaar dat ik een seizoensplaats had aan de kust was een drama. Ik was er nog niet aan toe zonder Charl. Ik ben maar drie keer geweest. Nou was er ook weinig te doen en ieder was op zichzelf. Ik voelde me daar verschrikkelijk alleen. Het tweede seizoen ging de caravan naar een andere plek op een kwartier autoafstand. Dat was al veel beter doordat er veel meer te doen was in de nabije omgeving. Daar ben ik dan ook meerdere keren geweest. Dit jaar staat de caravan weer op dezelfde plek. De medekampeerders voelen een soort van meelij omdat ik alles alleen moet regelen. Dat kun je merken aan de belangstelling. Dit seizoen gaat nog beter worden omdat ik het nu zelf wil. Andere jaren moest ik van mezelf gaan, zin of geen zin. Maar ik was er nog niet klaar voor. Ik zat nog midden in het rouwproces. Ik denk dat ik het nu wel aan kan, dus ga ik nog beter mijn best doen er iets van te maken. En vanavond gaan we met zijn allen uit eten om Charl, die zo belangrijk was voor ons allemaal, te herdenken.