Het was vandaag niet zulk mooi weer. De zon liet het afweten. Toch ben ik de tuin in gegaan samen met schoonzoon. Hij kwam naar mijn huis lopen met vrouw en kind en een dienblad in zijn handen met drie kopjes latte macchiato erop. Wat een verrassing. Het was ter ere van hun nieuwe koffiezetapparaat en zij wilden me een overheerlijk kopje koffie aanbieden. En dat kwam goed uit, want ik was pas net uit bed en had nog geen koffie gedronken. Ik had me flink verslapen vanmorgen. Kwart over elf stapte ik uit bed. Ik zat in zo’n heerlijke droom dat ik die vast wilde houden. Ik was op een cruiseschip en daar gebeurde allerlei leuke dingen.
Na de koffie maakte ik duidelijk wat ik met de tuin wilde. Er moesten alleen twee heesters gesnoeid worden maar van het een kwam het ander. Er was meer tuinonderhoud nodig. We hebben heerlijk samen gewerkt. Het was een hele klus om al het onkruid uit de tuin te halen. Vooral de zaailingen van de bomen in de straat. Overal in de tuin kwamen kleine boompjes op. Ik heb de tuin erg verwaarloosd door de ziekte en het overlijden van Charl. Ik had er de energie niet voor en het kon me ook eigenlijk niets schelen. Maar nu ergerde ik me aan de woestenij. Al werkend onderging de tuin een ware metamorfose. We hebben ruim drie uur in de tuin gewerkt. Toen vond ik het genoeg. Mijn spieren begonnen te protesteren. En schoonzoon wilde nog in zijn eigen tuin aan de slag. Ik ben hem zo dankbaar. Het is zo heerlijk opgeruimd in de tuin. Komende week kan ik zelf het laatste restje doen en dan kan ik weer heerlijk in de tuin zitten en genieten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten