Het wordt bedtijd. Maar ik voel me nog klaar wakker. Ik heb een drukke avond achter de rug. Onlangs deed ik een cursus metamorfosemassage. Daarmee kun je mensen helpen die niet lekker in hun vel zitten. Ik heb de cursus gevolgd om kleinzoon Jesse te helpen. Hij is onzeker, druk, heeft regelmatig driftbuien en zenuwtrekjes. Vanavond heb ik hem voor de derde keer gemasseerd. Hij vindt het heerlijk en laat het gewillig toe. En na drie keer zie je al een verandering. Hij is veel rustiger, liever en heeft geen driftbuien meer. Dat is hoopvol.
Daarna ben ik naar de quiltclub gegaan. Het is een gemêleerd gezelschap. Twee vrouwen komen uit Volendam en die vertellen vaak mooie verhalen over hun dorp, verhalen die we allemaal wel kennen uit de bladen. Er wordt veel gelachen maar ook serieus gewerkt aan een quilt. Het quiltseizoen is al bijna afgelopen. Eind mei besluiten we het seizoen met een ‘schoolreisje’. Er wordt een leuke excursie georganiseerd. Mijn nieuwste project is een crazy quilt maken. Heel erg leuk om te doen. Er wordt veel bij geborduurd en met kraaltjes gewerkt.
Nu ik hier weer thuis zit heb ik zoveel energie dat ik geen zin heb om te gaan slapen. Ik heb de televisie aanstaan en kijk en luister naar Pauw en Witteman. Er wordt veel gelachen door de opmerkingen van de gasten Gordon en Bart Chabot. En ik lach mee want een dag niet gelachen is een dag niet geleefd. Dat zeggen ze toch altijd? Er wordt trouwens veel te weinig gelachen. Het doet een mens goed.
Morgen is er weer een nieuwe dag, wie weet wat die weer zal brengen. Ik ga toch maar naar bed, met een goed gevoel en vertrouw erop dat ik snel in slaap zal vallen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten