Twilight zone twee punt nul

De wekker gaat. Ik word wakker en druk snel de snooze knop in. Vanmorgen zijn er geen afspraken dus kan ik nog even in bed blijven. Wat stinkt het ineens. Ik ga uit bed op onderzoek uit. Er zit een gat in de muur van de badkamer die grenst aan de toiletruimte. Hoe kan dat zo ineens? Stinkende drab sijpelt door het gat over de vloer naar het putje. Ik doe de deur van het toilet open. De wc pot staat vol met viezigheid dat langzaam over de rand druipt. Ik ren naar beneden en bel een loodgieter. Helaas kan hij vanmiddag pas komen. Balen, maar het is niet anders. Dan maar eerst snel naar de apotheek om medicijnen op te halen. Ik bel een taxi. Even later zie ik een kittig hip meisje met afrohaar uit de taxi stappen. Bijna dansend loopt ze me tegemoet wanneer ik de deur uitstap.
'Waar gaat de rit naar toe?'
'Naar de apotheek naast de chinees.'
'Maar dat is op loopafstand.'
'Ik heb vandaag geen zin om te lopen.'
'Stap maar in.'
Binnen 1 minuut zijn we bij de apotheek. 'Ik wacht,' zei het meisje.
De medicijnen liggen klaar en snel ben ik weer buiten. Het begint te stortregenen. Het meisje ziet me komen, stapt uit en houdt het portier voor me open.
De regen klettert harder en er staat veel water op de weg.
'Wat kost dit ritje?' vraag ik als we bij mijn huis zijn.
'50 cent.'
' Zo weinig?' en ik geef haar het muntstuk.
'Ga vlug naar binnen. Er is iets onheilspellends in de lucht.'
Precies op tijd stap ik mijn huis binnen, sluit de deur en zie door het raam een enorme vloedgolf door de straat komen. De taxi wordt meegesleurd, gevolgd door auto's die geparkeerd stonden. Oh jee, arm meisje. Ik hoop dat haar niets overkomt. Mijn tuin die een paar dagen geleden is opgeknapt door mannen van een hoveniersbedrijf, wordt overspoeld door modder en rommel. Ik hoor een slurpend geluid van boven komen. Ik ren in paniek de trap op, maar...wat een wonder. De viezigheid wordt terug gezogen in het toilet en verdwijnt. het gat in de muur gaat dicht. Het lijkt op een film die teruggespoeld wordt. Hoe kan dit?
Vervolgens hoor ik het luchtalarm afgaan. Dan moet het echt foute boel zijn. Het is angstaanjagend. Wat nu?
Ineens besef ik dat de wekker opnieuw afgaat. Ik druk de knop in en schiet in de lach. Waarom zie ik in de twilight zone toch steeds van die idiote dingen?
Het levert wel weer een mooi verhaal op.