Dag Sinterklaas

Het feest is gevierd. Het duurt een jaar voordat het weer zo ver is. Rust, nu de zwarte Pieten discussie luwt, maar toch steeds blijft sluimeren. Van mij mag het feest blijven zoals het was.
Jongste kleinzoon was hieperdepieper. Het was teveel voor hem. Teveel prikkels kan hij niet aan. Daarom besloten we de komst van de pakjes zonder lawaai aan te kondigen. Dochter moest even buiten zijn en toen ze weer naar binnen stapte zei ze: 'Weet je dat je badkamerraam open staat en het licht brandt?' waarop ik antwoordde zodat iedereen het kon horen: 'Zou zwarte Piet door het raam geklommen zijn?'
We gingen met zijn allen kijken. De weg werd ons gewezen door kleurige veren, zeker van Piet zijn pet gewaaid. Op de vloer lagen doosjes met snoepjes erin. Slimme jongste kleinzoon merkte meteen op dat die doosjes van 11 november waren, sint Maarten. En dat klopte, want toen hij bij mij kwam zingen, kreeg hij zo'n doosje snoep. Wij hielden wijselijk onze mond dicht. De oudste kleinkinderen speelden het spel mee. De pakjes werden in optocht de kamer binnen gebracht en toen begon het uitpakken, het mooiste moment van het feest.
Op de tafel stonden lekkernijen, zoals door mij gemaakte pepernoten en tosca's, dat is amandelspijs in een bolletje met aan weerskanten een halve walnoot. Chocola, marsepein en gevuld speculaas mochten niet ontbreken.
Het feest eindigde in een gezamenlijke maaltijd. Heel gezellig. Jongste kleinzoon wilde niets meer, zijn ogen vielen bijna dicht. Hij wilde alleen maar slapen. Ik denk dat in de toekomst ons sinterklaasfeest zich verplaatst naar Kerstmis. Schoonzoon komt uit Engeland en is een feest met de kerstman gewend, hoewel hij het sinterklaasfeest verbazend vindt. De lange voorbereiding en alles en iedereen is in de ban van Sinterklaas. De tijd zal leren wat het gaat worden, want duidelijk is wel dat we het sinterklaasfeest vieren voor jongste kleinzoon. Want mijn mening is dat hij net zulke mooie herinneringen aan het feest moet hebben als de oudste twee die nu puber zijn.