Vanmiddag las ik voor uit mijn kinderboek Reizende poefjes. Ik was op een basisschool waar ik hartelijk werd ontvangen. Vanwege de kinderboekenweek was er een kinderboekenmarkt. De kinderen konden hun eigen boeken verkopen voor 50 cent per stuk.
In de schoolbibliotheek, aangrenzend aan de aula waar de boekenmarkt was, had ik mijn stek. Ik had weer een mooie uitstalling gemaakt met mijn boeken en informatie..
Kinderen druppelden binnen, luisterden aandachtig en gingen weer om even later weer terug te komen. Er zaten ook en paar 'wiebelkonten' bij en dat verstoorde de rust wel een beetje. De achtergrondgeluiden van de boekenmarkt drongen door in de bibliotheek, waardoor ik soms moeilijk te verstaan was. Constant met stemverheffing praten is vermoeiend. De belangstelling was goed. De kinderen vonden het verhaal spannend, vooral de gebeurtenissen die zich afspelen in minecraft. Na een aantal voorleessessies is mijn ervaring, dat het fijner is om tijden af te spreken in plaats van ze binnen te laten druppelen. Ik denk aan iedere keer een kwartier voor een aantal kinderen tegelijk. Dan kom je in een uur een heel eind. Want omdat er steeds een wisseling was moest ik iedere keer weer uitleggen waar het verhaal over ging en dat haalde de vaart uit het voorlezen en de concentratie van de kinderen werd verstoord.
De kinderen kregen informatie mee over het boek. Toen alles weer ingepakt was en ik de gang in ging, hoorde ik twee moeders praten.
'Wat heb jij nou in je handen?' zei de een.
De ander wapperde met de kaart met aan weerskanten info over Reizende poefjes. 'Dit is net uitgedeeld.'
'Oh, gaat zeker meteen de oud papierbak in?'
De vrouw knikte en zei: ' Morgen wordt het oud papier opgehaald, ben ik er mooi weer vanaf.'
Ik hoop toch niet dat iedereen zo reageert.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten