Fantasie versus Fantasy

Ik lees graag sprookjes, gefantaseerde verhalen met prinsen, prinsessen, heksen en al wat er in sprookjes voorkomt. En omdat ik graag sprookjes lees, kon ik ook het kinderboek Reizende poefjes schrijven. Je stapt een wereld binnen, waarin kinderen zich thuisvoelen. Hun fantasie is rijk en hun inlevingsvermogen groot. Zo nu en dan komt mijn innerlijke kind naar boven en waan ik me weer even kind. Ik durfde het aan een boek te schrijven, ontsproten aan mijn fantasie in samenwerking met twee kleinkinderen die het verhaal nog gekker maakten. Een verhaal dat kinderen aanspreekt, waarin vriendschap en het oplossen van probleempjes centraal staat.
Daarnaast doe ik regelmatig de laatste redactie van manuscripten. Dit keer kreeg ik een fanatsyverhaal onder handen en dat is niet te vergelijken met een fantasieverhaal. Fantasy heeft te maken met creaturen die erg onwaarschijnlijk lijken, maar toch iets menselijks hebben. Het speelt zich af in een wereld die niet te vergelijken is met onze wereld. Fantasy boeide me nooit. Ik hou meer   van verhalen die ik kan vergelijken met wat ik mee maak in het leven. Of met thema's waar ik meer van wil weten.
Tijdens het lezen van het fantasyverhaal denk ik; "hoe krijgt de schrijver het verzonnen". Zoveel schepsels waar ik nog nooit van gehoord heb, volkeren die een totaal ander bestaan leiden, gevaren die je in onze wereld niet tegenkomt, zwarte magie, kwade geesten, gevaarlijke dierlijke creaturen die anders blijken te zijn dan je verwachtte; intelligent en van een hoge beschaving. Een heel aparte wereld.
Ik moet in het verhaal komen. Naarmate ik verder lees, word ik steeds nieuwsgieriger. Het verhaal heeft veel bladzijden en ik ben benieuwd wat er nog meer ontsproten is uit het brein van de schrijver. Ik begin te snappen waarom de fantasyfestivals zo populair zijn; ontsnappen aan onze wereld vol dreiging naar een wereld die niet bestaat, wel met dreigingen en gevechten, maar die zijn onwerkelijk. Jezelf uitdossen als de populaire held uit een verhaal. Even ontsnappen aan de werkelijkheid met gelijkgestemde mensen en je uitleven in een fantasywereld.
Verder lezend ga ik van de hoofdfiguren houden en vind ik het erg als er een dood gaat in de strijd. Het is jammer dat het verhaal open eindigt.  Ik wil weten hoe het afloopt, wie er bijven leven, want er staat ze nog een groot gevecht te wachten. Dat zal ik moeten lezen in het derde deel dat nog niet geschreven is.
Conclusie: fantasie en fantasy lijken op elkaar. Fantasie is wat kinderen kunnen gebruiken in hun spel, maar is Fantasy eigenlijk niet hetzelfde voor volwassenen? Je mag het zeggen als ik het mis heb.