Kinderboek Reizende poefjes

Reizende Poefjes.

Vandaag, zaterdag 7 oktober, ben ik in de bibliotheek van Opmeer om mijn kinderboek Reizende poefjes onder de aandacht te brengen. Ik heb een mooie uitstalling gemaakt met de boeken en wacht tot de kinderen komen. Ik hoor veel stampende kindervoeten die van het ene schap met boeken naar het andere rennen op zoek naar een leuk boek. De een schreeuwt: ‘Ik wil geen eng boek.’ De ander twijfelt eindeloos over welk boek er mee naar huis gaat en daarbij… ongeduldige ouders die hun kinderen aansporen om op te schieten met hun keus. Helaas geen tijd om even aan mijn tafel te komen. ‘Mijn dochter moet handballen.’ ‘We gaan op visite.’ ‘We hebben haast.’

Het is nog vroeg. Het weer speelt niet mee. Je moet regen en storm trotseren om in de bieb te komen. Op de tafel staan twee oude typemachines waar de kinderen zelf een verhaaltje op mogen typen. Er zijn kleurplaten. Er ligt een spelletje met dobbelstenen op tafel. De dobbelstenen zijn voorzien van afbeeldingen als inspiratie voor een verhaaltje.

Een paar enthousiaste meisjes proberen de typemachine uit. Het is nog een hele kunst om de toetsen gelijkmatig aan te slaan. Heel iets anders dan de toetsen van een toetsenbord van de computer. Ze laten trots het verhaal aan hun moeder zien en vertrekken weer. Reizende poefjes, dat door de bieb is aangekocht, gaat met een meisje mee naar huis. Ze gaat het boek gebruiken voor de leeskring op school. Hoe leuk is dat.

Ik heb geen benul van tijd. De grote klok aan de muur staat stil. Regelmatig word ik voorzien van koffie of thee, met iedere keer een verontschuldiging dat het niet ligt aan de reclame dat er zo weinig mensen zijn. Dat klopt, want er stond een bijna paginagroot artikel over deze activiteit in de krant.

De meeste kinderen die binnen lopen, werpen een blik op de tafel en krijgen van mij iets lekkers in de hoop dat ze blijven, een spekkie om in de sfeer van het boek te blijven. Een hoofdstuk speelt zich namelijk af in Luilekkerland. De kinderen willen wel, maar de ouders niet. De ouders zien het bibliotheekbezoek meer als een moeten om de kinderen tot lezen te stimuleren.

Er komt een wat oudere man aangelopen met een krant in zijn handen. Ik zit alleen aan de grote tafel, wat eigenlijk de leestafel is. Hij bekijkt alles, schuift de potten met kleurpotloden en viltstiften opzij en gaat zitten.

‘Gaat u de krant lezen.’

‘Nou ja, wat je lezen noemt. Ik heb thuis een landelijk dagblad en hier kom ik om in de plaatselijke krant de “verse dooien” te bekijken.’

Die uitdrukking ken ik. Hij wordt hier in West Friesland algemeen gebruikt om de rouwadvertenties in de krant te lezen.

‘Geen bekenden,’ zegt hij en vertrekt weer.

Het is tijd om alles in te pakken. De belangstelling viel wat tegen, maar de kinderen die bij mij aan tafel zaten, zijn enthousiast weer weggegaan, voorzien van een kleurplaat met Pol en Polleke Grasspriet erop, de hoofdfiguren uit het boek en een flyer met gegevens over het boek. De kinderboekenweek is de week om een kinderboek te promoten. Het boek is te bestellen bij www.godijnpublishing.nl en verkrijgbaar in de boekwinkels en de internetboekhandels. En uiteraard te leen in de bibliotheken.