Deze mascotte is al heel oud. Hij heeft me veel diensten bewezen, maar nu heb ik de mascotte niet meer nodig. Wegdoen kan ik hem niet. Ik kreeg hem van mijn moeder toen ik het erg moeilijk had tijdens mijn verpleegstersopleiding lang geleden. Ik was zo groen als gras vanuit een veilige thuishaven naar de grote stad verhuisd waar ik alleen op een kamer woonde in een verpleegstersflat. Wat was het stil en wat miste ik thuis. Ik ontwikkelde toen een serieuze heimwee.Ik heb zelfs een keer op een brug gestaan met niet zulke mooie gedachten. Maar ik kwam tot het besef dat het beter was om me er over heen te zetten. Toen kreeg ik die mascotte en dat heeft me geholpen. Het duurde een jaar en toen vond ik mijn draai en heb keurig met hoge cijfers mijn opleiding afgemaakt. Ik ben trouwens wel altijd erg honkvast geweest, was altijd blij, bijvoorbeeld na een vakantie, weer in mijn eigen vertrouwde omgeving terug te keren. Ook na mijn laatste verhuizing had ik moeite om mijn draai te vinden. Dan zag ik die mascotte en besefte ik opnieuw dat ik door moest zetten en de leuke dingen zien. En dat is gelukt. Ik begin me hier op het platteland steeds meer thuis te voelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten