Vrijdag, zaterdag.

Wat is het warm, maar ik klaag niet. Ik heb gehunkerd naar zonnewarmte. Koud was ik tot op mijn botten, al dagenlang. Dat heeft met de situatie te maken waarin ik zat.
Aan mijn picknicktafel zit ik te schrijven met uitzicht op de tuin. Op de achtergrond het geluid van de waterval bij de vijver, de merel die fluit, de haan van de buren die kraait en het geluid van babbelende schoonzoon en kleinzoon die luieren in de hangmat in de schaduw van de veranda. Het is een ultiem zondagsgevoel, terwijl het nog maar zaterdag is.
Gisteren was ook al zo'n mooie dag. De hele dag heb ik geschilderd in het icoonatelier van Simon. Volgens mij is hij de enige icoonschilderdocent in de Griekse stijl in de Noordkop. Dit keer schilderde ik geen Grieks icoon, maar een koptisch icoon, iets heel anders. Een koptisch icoon vindt zijn oorsprong in Egypte. De afbeeldingen hebben een wat

kinderlijke vorm, vind ik, en daardoor iets gemakkelijker om te schilderen. Ik kon er veel van mezelf in leggen. Doe ik dat bij een Grieks icoon dan zegt de docent: 'Dat is niet des icoons. Je moet je aan de regels houden.' Ondertussen weet hij na al die jaren dat ik bij hem schilder, dat ik een tikkeltje eigenwijs ben. En dat accepteert hij. Ik heb mijn eigen stijl ontwikkeld. Mijn voorkeur gaat uit naar krachtige contouren. En wat ik schilder, vindt hij mooi. En dat is voor mij een groot compliment. Op Facebook heb ik al diverse malen mijn iconen laten zien. Het moet je smaak zijn, maar mij doen die afbeeldingen zeker iets, vooral engelen.
Schilderpauze hadden we in de tuin van de docent. Een inspirerende tuin met een grote dikke walnootboom en een evenzo dikke hazelaar. Ik kreeg veel inspiratie voor mijn eigen tuin. Ik kreeg frambozen stekken. In de tuin daar stond een hele haag met frambozenplanten. De oogst van de heerlijke zoete vruchten is goed voor een groot aantal potten frambozenjam. De stekken staan tijdelijk in een pot, totdat ik een geschikte plek in de tuin heb gecreëerd.
Na afloop wilde ik graag naar het strand, uitwaaien, mijn hoofd leeg maken, jutten en lekker eten.
Icoonschilderen is een vorm van meditatie . In mijn hoofd borrelde van alles op en dat kon ik later in de zeewind laten gaan. Een leeg hoofd, een bevrijdend gevoel. Een dag met een gouden randje.

IK WIL GEWOON EEN BEETJE DROMEN
OVER DE DINGEN DIE IK VOEL.
EN DE ZEE IK WEET HET ZEKER
DAT HIJ WEET WAT IK BEDOEL.
                  ~Toon Hermans~