Ik heb een hele fijne, gezellige verjaardag gehad. Er waren heel veel reacties via mail, Facebook en telefoontjes, dat vond ik hartverwarmend.
Met de kinderen en kleinkinderen gingen ik brunchen buitenshuis. Ik werd verrast met een prachtige bos bloemen en daarbij zat een kaart. Het was een uitnodiging om mee te gaan op een verrassingstocht op Texel op een nader te bepalen dag. Ik werd meteen al gepest met een parachutesprong. Dat stond op het programma en ik moest er aan deelnemen. Iedereen deed er een schepje bovenop zoals: het is het leukste wat er is, een geweldige ervaring en je stort echt niet naar beneden. Wij duwen je wel uit het vliegtuig, dat soort dingen allemaal. Behalve dochter. Zij haalde haar schouders open ik zag aan de twinkeling in haar ogen dat het plagerijen waren. Daar is vooral mijn zoon erg goed in. Moeder lekker op de kast jagen en ik trap er altijd in. Wat er dan wel op het programma staat, blijft een verrassing.
Ik had een monchou taart gemaakt met aardbeien en blauwe bessen om thuis de feestelijkheden voort te zetten. Hij was zo lekker dat hij in 'no time' op was. Het is eigenlijk de enige taart die ik maak en ook altijd heel erg lekker is. Voorheen bakte ik er een appeltaart bij, maar ik ben mijn favoriete recept kwijt geraakt en sindsdien zijn de appeltaarten niet meer wat het moet zijn. Dus maak ik alleen monchoutaart of ik bak wafels waar de vruchtensaus dan overheen gaat.
Het is al weer dinsdag en menigeen zit te zuchten door de hitte. Ik ook. vandaag blijf ik binnen en doe van alles op schrijfgebied. Mijn manuscript moet af, de illustraties die ik getekend heb moet ik nalopen en nog het een en ander doen voor een facebookpagina. Werk genoeg dus. En vanavond, als het wat afgekoeld is, wil ik nog een uurtje in de tuin werken.
Ik wil jullie allemaal bedanken voor de hartverwarmende reacties voor mijn verjaardag. Alles bij elkaar vond ik het een dag of eigenlijk een heel weekend met een gouden randje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten