Januari, een nieuw jaar vangt aan.
Weg met al het oude zeer.
Alle tranen zijn gedroogd.
Ik voel me sterk, ik leef weer.
Vol verwachting lonkt een jaar
met nieuw te betreden paden.
Wat het me brengen zal,
dat valt nog niet te raden.
Zeker ligt nu alles open,
om opnieuw op weg te gaan.
Voldoende tranen zijn vergoten,
het gemis blijft toch bestaan.
Want oh, wat kan ik verlangen,
naar de tijden van weleer.
Toen alles nog normaal was,
Zonder hartenzeer.
Ik voel het in me bruisen.
Het is tijd om op te staan,
Om het pad te gaan bewandelen
dat voor mij is opengegaan.
Vol moed en vol vertrouwen
Ga ik de uitdaging aan
Om op een dag te ontdekken
dat vele deuren opengaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten