Tot mijn grote vreugde, jaja, ik ben echt blij, loopt de bonsai opnieuw uit. De bladeren waren aangetast door luizen. Ik heb er niets aan gedaan. Het is een sterke boom en iedere keer als ik er naar kijk denk ik aan mijn man. Hij kreeg de bonsai toen hij 50 werd. Was hij ook maar zo sterk geweest als de bonsai. Die schedel vonden we tijdens een pelgrimstocht in de Pyreneeen. Mijn man heeft hem aan zijn rugzak gebonden en de hele tocht bungelde de schedel heen en weer. Een komisch gezicht. Ik heb hem nog steeds, een oude bok zogezegd, want ik heb hem al bijna 20 jaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten