Het Lieve-effect

Tijdens de dans en zangretraite (zie eerder blogbericht) hoorde ik een gesprek over een groep mensen die uitgenodigd werd om te dansen. Dat ging moeizaam, maar er werd uiteindelijk vol overgave gedanst. De een na de ander volgde. "Ja, dat is het 'Lieve-effect' " hoorde ik.
Ik dacht bij mijzelf: in al die jaren dat ik dans bij dansklooster weten ze dat ik eerst de kat uit de boom kijk voordat ik de dansvloer op ga. Noemen ze dat het Lieve-effect als de dans moeizaam op gang komt? Het hield me bezig. Dus besloot ik om uitleg te vragen. Het antwoord verraste me.
"Soms is er muziek die zoveel met iemand doet, zoveel voor iemand betekent dat die persoon compleet uit zijn dak gaat en anderen er in meesleept. Dat gebeurde diverse malen bij jou, Lieve"
En ja, dat klopt. Ik bewoog op bepaalde muziek en liet het allemaal gebeuren. Zonder gène danste ik de sterren uit de hemel, soms half in trance. Dat was bijvoorbeeld bij een indianensong, het hejaheja lied dat voor mij een bijzondere betekenis heeft en bij de song I am only human after all.
"Dit noemen wij het Lieve-effect," zei de dansleider.
Ik vind het grappig dat ik iets een naam heb gegeven. Hele

maal niks kat uit de boom kijken, maar je laten gaan, alles los gooien, je mee laten slepen in de muziek. En andere er in mee laten gaan, dansen tot je niet meer kan. Het dak gaat er nog net niet af.
Ja, dat gebeurt bij www.dansklooster.nl