Ik ben mijn tuinhuis aan het reorganiseren, maar eigenlijk is het daar veel te warm voor. Ik denk dat ik het uitstel tot morgen, want dan wordt het koeler. Bij het opruimen/ herindelen vond ik een gedichtje dat ik jaren bewaard heb en als ik het moeilijk had, dan las ik het even en werd ik me weer bewust dat ik het zo slecht niet heb. Ik had het in mijn andere huis vastgeplakt op een keukenkastje. Mijn blik werd er regelmatig naar toe getrokken. Dan dacht ik: Oh ja. Niet zeuren. Het gedichtje krijgt nu een plek in mijn kapelletje.
Ik wil het graag met jullie delen.
Ik wil het graag met jullie delen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten