Herinnering aan een nare ervaring

Een bekende vertelt dat haar zoon vermist wordt. Na een avondje uit met vrienden is hij niet thuis gekomen en niemand weet waar hij gebleven is. Er wordt overal gezocht. Ouders, vrouw en kinderen zijn dodelijk ongerust. Mijn hart bleef even stil staan toen ik het hoorde. Ik kan zo goed invoelen wat ze moeten doorstaan. Ik heb het zelf een keer ervaren.
Voordat Charl ziek werd is hij met een groepje collega’s een zeiltocht gaan maken in het Caribische gebied. Hij had er veel zin in en hij belde vanaf een vliegveld dat hij op een binnenlandse vlucht wachtte om naar het eiland te vliegen waar ze aan boord van het zeilschip zouden gaan. Hij zou een week weg blijven. Daarna hoorde ik niets meer. Zijn mobiel reageerde niet, er kwam geen e-mail. Het was net of hij van de aardbodem verdwenen was. Iedereen in mijn omgeving zei dat ik me niet ongerust moest maken, maar zij hadden makkelijk praten. ’s Nachts sliep ik met de telefoon naast me op zijn hoofdkussen, voor het geval dat. Ik keek trouw naar het nieuws op de televisie, want allerlei doemscenario’s passeerden bij mij de revue. Het was stormseizoen in het Caribische gebied en net voordat Charl vertrok hadden we naar de film ‘the perfect storm’ gekeken en die liep niet goed af voor de opvarenden van een vissersboot. Metershoge golven verzwolgen de boot.
Ik heb wat liggen janken in mijn bed en ik heb heel wat gebeden om een teken, om een bericht, om een behouden vaart en thuiskomst en ik hoopte dat de telefoon zou rinkelen.
Ik wist hoe laat hij op Schiphol zou landen en ik ben er naar toe gegaan vol onzekerheid. Wat was ik blij en opgelucht toen ik Charl gebruind en ontspannen door de schuifdeur zag komen. De tranen stroomden over mijn gezicht. Er was helemaal niets aan de hand geweest, gewoon geen bereik en geen internet. Charl kon zich achteraf mijn angst wel voorstellen, maar had zich geen moment gerealiseerd dat ik ongerust zou zijn. Hij had daar de tijd van zijn leven, hij ving tonijnen en barracuda’s, vond mooie grote schelpen en genoot van het snorkelen en de overweldigende helderheid van de zee. Hij had thuis even naar de achtergrond geschoven, zo’n droomreis zou hij niet snel nog een keer kunnen maken.
Hier moet ik allemaal aan denken door het bericht van de vermissing. Ik hoop dat de familie zich voor niets ongerust maakt en dat de zoon veilig weer thuis komt.