Mijn zoon is 14 dagen in China geweest voor zijn werk. Helemaal enthousiast kwam hij terug. Hij heeft er keihard gewerkt, maakte lange dagen maar kon toch nog tijd vinden om iets van het land te zien en de cultuur te proeven. Hij was daar met een collega en ze probeerden zoveel mogelijk buiten het hotel te eten. Dat leverde veel verrassingen op. Want Chinezen eten alles wat beweegt en soms wist hij echt niet wat hij op zijn bord had liggen.
De geluiden en de geur (stank) zijn met geen pen te beschrijven. Rijst kan hij voorlopig niet meer zien. Hij had leuke cadeautjes meegenomen. Heel bijzonder was een zakje thee. Daarin zaten theebollen. De theeblaadjes waren met een soort touwtje bij elkaar gebonden. De bol vond ik bijna griezelig om te zien. Het was de bedoeling dat je die bol in een theeglas deed en er dan kokend water op schonk. Met onze kin op de tafel hebben we het wonder aanschouwd, langzaam ontlook er een prachtige bloem in het glas. De theebol ging helemaal open. We hebben een paar keer op het zakje gekeken of we dat echt als thee konden drinken. Maar alleen maar uitleg in Chinese tekens heb je weinig aan, die kunnen wij niet lezen. Heel voorzichtig werd er van geproefd en het smaakte niet slecht. Ik besloot de thee niet op te drinken maar weg te zetten, zodat we lang van de bijzondere bloem konden genieten. Na een week zat er dik schimmel op. Jammer.
Nu lees ik in de krant dat de theebloemen met de hand gemaakt worden en dat ze eetbaar zijn. Om de bloemen te maken wordt er gebruik gemaakt van jasmijn, daglelie, goudsbloem, kogelamarant, anjer, osmanthusbloem, chrysant, lavendel en witte trilzwam.
Dat had ik eerder moeten weten, dan had ik er zeker van geproefd. Binnenkort maar eens naar Amsterdam gaan, naar de Chinese buurt. Daar zullen ze deze thee vast verkopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten