Vandaag is het redactiewerk van fragmenten van een verhaal voor leden van de 'boekschrijfclub.' Altijd boeiend om de verhalen van feedback te voorzien en ook nog eens leuk om te doen. Ze vinden dat ik scherpe opmerkingen maak, maar altijd is het positief bedoeld om een verhaal beter te maken. Op mijn beurt krijg ik ook vaak scherpe kritiek. Het verhaal gaat te snel, ik leg teveel uit, ik 'tell' in plaats van 'show'. Als schrijver krijg je altijd te horen 'show, don't tell' anders krijgt je verhaal geen kracht. Moeilijk is dat. Een simpel voorbeeld. Je schrijft niet zij huilt, maar... je schrijft 'haar ogen vulden zich met tranen die langzaam over haar wangen naar beneden drupten.' Dan weet de lezer dat ze huilt en ziet de lezer het voor zich.
Moeilijk hoor alles te showen als je in de flow van je verhaal zit. Maar uiteindelijk komt het allemaal goed na het herschrijven, schuren, schaven en slijpen
Ik heb nu twee kinderboeken op mijn naam en een derde op komst. Allemaal tot stand gekomen met feedback van de schrijfclub. Het derde boek ligt bij de uitgever ter beoordeling. Spannend of het voor publicatie in aanmerking komt. Het is een ander boek dan de eerste twee en voor dit boek maakte ik zelf de illustraties, omdat mijn dochter die de eerste boeken illustreerde er nu geen tijd voor heeft. Ze zei me: 'Waarom teken je niet zelf. Je kan zo goed tekenen.' Daar had ik geen moment aan gedacht. Ik vind mijn tekeningen altijd maar zozo. Een ander kijkt er dan toch heel anders naar.
Ik ga snel verder, want de zondag begint al aardig op te schieten.
Mijn twee gepubliceerde boeken zijn: Reizende poefjes en De lamp, de sneeuwbol en het kompas. Overal verkrijgbaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten