Brand.

Het is mistig. De zon probeert door te breken en als hij zich in volle glorie laat zien, belooft het een zonnige dag te worden. Ik zit aan tafel met een kop koffie om goed wakker te worden en kijk naar buiten. De stolpboerderij aan de overkant heeft een rieten dak. Ik kijk ernaar en nog eens goed en zie rook omhoog kringelen. Het lijkt erop dat het uit het dakraam komt. Het is dunne witte rook en stijgt heel langzaam op. Ik vertrouw het niet en haal Engelse schoonzoon, die in het achterhuis woont, erbij. Hij observeert en zegt: 'Joh, dat is het natte riet dat opdroogt in de zon, vandaar die rookpluimpjes. Geen brand.'
Gelukkig maar, want in mijn omgeving zijn de laatste tijd veel flinke branden geweest. Pas geleden nog het grote bedrijf van Karsten tenten, beroemd om zijn opblaasbare tenten. Niets meer van over.
Schoonzoon vindt dat er in Nederland veel branden zijn en zocht cijfers op;
United Kingdom: 161,770 branden op een populatie van 65,64 miljoen en dat behelst Engeland, Schotland, Wales en Noord Ierland.
Nederland: 103,657 branden op een populatie van 17,02 miljoen.
Dus hij heeft gelijk, er zijn veel branden in ons land. Ik ben vreselijk bang voor brand na een aantal angstige ervaringen in mijn jeugd.
Tijdens een sessie waarbij ik terugging naar een vorig leven bleek dat ik, als heks, de dood vond op de brandstapel. Was ik een heks? Vandaag de dag word ik een wijze vrouw genoemd. Ik ben me er niet van bewust dat ik wijs ben en ben wie ik ben met al mijn wisselende buien. Ik doe altijd een poging om alles van de zonnige kant te bekijken. Helaas zijn beren op de weg niet te vermijden. Maar mijn grootste obstakel is mijn angst voor brand. Ik ga er vanuit dat mijn huis uit 1910 veilig is. Toen ik hier kwam wonen, is alle elektra nagekeken en zijn er brandwerende muren aangebracht. Ik ga er vanuit dat dit huis het nog eens 100 jaar volhoudt. Dus wordt het tijd om mijn angst los te laten. Laat het maar in rook opgaan.