Deze foto is van lang geleden toen mijn gezin nog compleet was. Nu is mijn man al een aantal jaren uit mijn leven, maar niet uit mijn hart. Vergeten doen we hem nooit. De herinneringen worden door ons gekoesterd en vaak ter sprake gebracht, vooral de hilarische herinneringen waar we hartelijk om moeten lachen. Hij was een warm sociaal persoon en altijd bereid om iemand te helpen. Vandaag zou hij jarig zijn geweest, toch een reden om bij stil te staan. En dat doen we ook. Het grote verdriet is gesleten, maar ik kan hem nog steeds ontzettend missen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten