De ochtendkrant

Maandagochtend half 9.
Elke doordeweekse ochtend, zoals nu, lees ik de krant bij een kopje koffie en een ontbijtje. En elke ochtend staat de krant weer vol nare gebeurtenissen; wereldzaken, maar ook kleine zaken met een grote impact.
De blije zaken laten me glimlachen zoals het verhaal van de man die vorig jaar een zwanenpul redde. Het beestje werd verstoten door vader zwaan, omdat hij als laatste uit het ei kroop. Vader zwaan vond dat de pul dood moest, omdat het het zwakste dier was en duwde hem steeds onder water, zodat het beestje zou verdrinken. Hoe wreed kan de natuur zijn. De man die op een ark woont, zag dat en redde het zwaantje. Het kreeg de naam Otje en kreeg een plekje in de ark. De man leerde het zwaantje zwemmen door samen met hem te zwemmen. Het zwaantje groeide uit tot een mooie zwaan. Hij is handtam, dik bevriend met de poes des huizes en hoofdpersoon in een boek over zijn leven. Dat de woonboot vaak besmeurd is met drek, deert de bewoners niet. Deze mensen zijn prachtmensen.
Maar dan lees ik een bericht over een oudere vrouw die op zichzelf woont naast het huis van haar zoon. Mooier kan eigenlijk niet. Als er iets mocht zijn, dan is hulp nabij. Een veilige oude dag zou je denken. Helaas... ze is 's nachts door een onverlaat overvallen in haar huis, terwijl ze lag te slapen. Zwaar gewond werd ze gevonden. De vrouw kon zich niets meer herinneren en is naar het ziekenhuis gebracht. Misschien is het haar geluk dat ze zich niets kan herinneren. Zo'n traumatische ervaring wil je niet keer op keer herbeleven. Want wat heb je dan voor leven als angst regeert.
Ik zelf woon ook op een terrein met familie. Dat is heel fijn en als ik ergens mee zit kan ik een beroep op ze doen, maar dat beperk ik zo veel mogelijk. Tja, ik ben nog geen oud wijf, hihi. Toch gaat alles bij mij 's avonds op slot met goede betrouwbare sloten. Een vesting is het. Het is jammer dat het zo moet. In wat voor wereld leven we toch? Gelukkig gebeuren er ook veel mooie dingen. Neemt niet weg dat je keer op keer geconfronteerd wordt met ellende, waarvan je hoopt dat je het nooit zelf zal ondervinden.
Het bekende spreekwoord is nog altijd van kracht; Verbeter de wereld en begin bij jezelf. En het spreekwoord; wat gij niet wilt dat u geschied, doe dat ook een ander niet, is eigenlijk zo eenvoudig toe te passen.
Als iedereen nou eens denkt aan die spreekwoorden, dan kunnen we de wereld een beetje beter maken. Het is helaas een utopie. Maar alle beetjes helpen. Ik doe mijn best en koester vooral de geluksmomenten.