Krantenbericht:
Er waren veel onderzoeken naar de relatie tussen mens, met name ouderen en huisdieren. Analyses leiden tot de conclusie dat een gezelschapsdier een positieve invloed kan hebben op zowel de fysieke als de mentale gezondheid. Het hebben van een huisdier en daarvoor moeten zorgen, wordt ervaren als een enorme verrijking.
Komt dit niet op hetzelfde neer als een doel hebben in je leven? Een invullen en iet lijdzaam afwachten wat er komen gaat?
Huisdieren zijn leuk, vooral een hond of kat. Een vogeltje in een kooi klinkt gezellig als hij fluit. Maar verder is er geen hoog knuffelgehalte. Vooral alleenstaanden hebben behoefte aan iemand in hun nabijheid. Een huisdier kan een oplossing zijn om 'huidhonger' te voorkomen. Daar bedoel ik mee aanraken en aangeraakt worden. Warmte voelen. Dieren met een hoog knuffelgehalte hebben de voorkeur. Maar er zijn nadelen vind ik persoonlijk. Huisdieren kunnen stress veroorzaken door de haren die je overal vindt, ongelukjes met de zindelijkheid, het uitlaten in slechte weersomstandigheden, niet meer zo makkelijk weg kunnen gaan, en niet te vergeten ook weer afscheid nemen als een dier dood gaat. Katten hebben een lang leven, maar honden maar zo'n 10 jaar.
Dit alles accepteert men om niet alleen te zijn en niet achter de geraniums te zitten. het schrikbeeld voor vele ouderen.
Als ik naar mijzelf kijk, ik begin al aardig die richting op te gaan, ik bedoel bij de ouderen horen, heb ik het prima naar mijn zin. Mijn huisdieren leven buiten. Geen knuffeldieren, maar wel dieren om voor te zorgen. Ze wonen naar volle tevredenheid in de vijver. Ik verzorg ze goed, raak in de stress als het vijverwater troebel wordt en doe er alles aan om het weer in balans te krijgen. Mijn eerste werk 's morgens na het opstaan is, kijken hoe het in de vijver is.
Een paar jaar geleden was er een flinke vorstperiode. De vijver vroor helemaal dicht wat eigenlijk nooit problemen geeft. Maar die keer verschenen er na de dooi allemaal dode vissen aan de oppervlakte. Ik stond er bij te janken, zo erg. In een mum van tijd kwamen de meeuwen te voorschijn, waar ze vandaan kwamen, geen idee. In duikvlucht hengelden ze de dode vissen uit het water. Alleen de schildpad had het overleefd.
Regelmatig komt de kat van de buren bedelen om aangehaald te worden en zoekt op de overdekte veranda een lekker plekje om een dutje te doen. En zij bedelt om aangehaald te worden. Dat vind ik gezellig.
Ik ben blij zoals het nu gaat, happy met de bewoners in de vijver; een roodwangschildpad van 45 jaar oud, veel vissen en drie kikkers. Je zal denken, wat heb je nou aan een schildpad met vlijmscherpe kaken die een vinger door kunnen bijten. of vissen die een beetje heen en weer zwemmen. En kikkers die gaan kwaken. Ik word er zen van. De rustige bewegingen, het geluid van de boerennachtegaal, de kikker dus. De schildpad komt naar me toe als ik haar naam roep, ze heet Bertha. En ik kan gaan en staan waar ik wil overdag. Mijn vrijheid ben ik erg aan gehecht.
Ik heb een leuk leven, doe leuke dingen en in mijn hoofd voe
l ik mij nog een jonge blom en dat wil ik graag zo houden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten