Gedachtenstroom op zondagochtend.

De afgelopen twee weken was voor mij een soort retraite. Ik moest niks, ik hoefde niks, ik was gewoon alleen met mezelf. Oke, ik had een paar verplichtingen. Ik zorgde voor de katten van mijn medebewoners die in de voormalige stal wonen en ik besteedde aandacht aan hun tuin. Ik zette de sproeiers aan, was met een plantengieter in de weer, ik zorgde dat de tuinvogels niets te kort kwamen en genoot van het hanengekraai van de haan van de naaste buren. Het was warm, eigenlijk gewoon heet, te heet om iets te doen. Ik besloot de ideeen die ik had voor een derde kinderboek om die uit te werken. Dagen heb ik geschreven, teruggeworpen om mij zelf. Ik werd niet afgeleid en voor ik het wist had ik een ruwe versie af van 31 hoofdstukken en voor elk hoofdstuk een tekening. Ja, ik heb 's nachts geslapen. Boodschappen deed ik niet. Ik at de diepvriezer leeg. Er was voldoende van alles.
Ik heb mijn derde kinderboek de titel Juf Zebrahoed gegeven. Voorlopig blijft het liggen tot volgend jaar. In het najaar 2019 wordt het uitgegeven als alles goed gaat. Waarom dan zo'n haast. Het verhaal zat in mijn hoofd en moest er uit. Nu het op papier staat is er rust in mijn hoofd. Ik moet de ruwe versie nog wel in de computer zetten. Dan breng ik meteen de eerste verbeteringen aan.
Ik had nog een aantal dagen over voordat de vakantiegangers terug kwamen. Het was tijd voor de leesredactie van een boek dat op 29 september gelanceerd wordt. Wat een prachtig boek was dat. Ik moest meerder keren stoppen met lezen omdat ik door tranen de letters niet meer zag. Het boek is ontroerend, onthutsend maar vol met liefde en kracht om door te gaan. Ik zou zeggen, hou de titel in de gaten, Anders kind.
Ook heb ik het quilten opgepakt. Ik maak een quilt dat doet denken aan een perzisch tapijt. In de blokken vind je details terug die in het boek De lamp, de sneeuwbol en het kompas voorkomen. Het verhaal speelt zich af in Cornwall met zee, strand, maar ook met veel magie, oosterse sferen en een klein beetje kerstsfeer. Houd ook dit boek in de gaten, het wordt evenals het boek Anders kind en nog 8 andere boeken op 29 sept. gelanceerd in schouwburg het Park in Hoorn.
Toen ik bedacht dat ik de reuring miste, kwamen de vakantiegangers thuis. Uitgerust, gebruind en vol enthousiasme. Ik besefte

dat ik ze gemist had, omdat het zo stil was. Geen geluiden van de buren, geen "lopie" als ze op de veranda koffie dronken. Maar ze zijn er weer en voor mij wordt het tijd de retraite op te heffen en weer de gewone wereld in te stappen. Het voelde voor mij ook als vakantie.