Luisterliedjes op een luie zondagmorgen.
Ik ben in het bezit van een cd box met de mooiste
luisterliedjes. Terwijl ik de muziek aan heb staan, scroll ik door pinterest op
zoek naar interieur ideeën. Voor onderzoek voor als ik ga verhuizen. Op welke
termijn dat gebeurt is nog niet duidelijk. Het kan over een paar maanden zijn
maar ook nog wel een jaar duren.
De ideeën , gevonden op pinterest, sla ik op in een map
zodat ik het gemakkelijk terug kan vinden. Het woonoppervlak in een nieuw huis
zal kleiner zijn dan het huis waarin ik nu woon. Dus slimme ideeën moeten er
voor zorgen dat ik de spullen waaraan ik gehecht ben een plek kan geven.
Ondertussen luister ik naar de inhoud van de luisterliedjes. En dan ineens…pats,
wellen de tranen op. De teksten gaan over verloren liefdes, afscheid, ga niet
bij me weg, blijf bij me. En dat doet iets met me. Herinneringen, veel herinneringen
aan dat wat is geweest maken emoties bij me los. Ik laat mijn tranen maar gaan.
Het verdriet zit kennelijk nog diep geworteld van binnen. Er is zoveel
veranderd.
Ik zet de cd speler uit. Meer van die emotionele teksten
kan ik niet hebben. De stilte omarmt me en in mijn hoofd hoor ik een stem: ‘Ach
meisje toch. Ik ben toch bij je.’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten