Huizenjacht 4

Dochter is enthousiast over een woonplek aan de IJsselmeerdijk en wil dat graag bezichtigen. Schoonzoon vindt het maar zozo. En ik? Ik hobbel mee. Ik moet zeggen dat het geheel niet tegenvalt op de foto’s. We hebben laat in de middag een afspraak met de makelaar. Dan kunnen we meteen zien hoe het eruit ziet als het donker wordt.

De dijk is veel smaller dan ik dacht. Ik heb wel eens over de dijk gefietst maar dat is toch anders. Ik houd niet van smalle weggetjes en zeg, nerveus geworden: ‘Als ik hier ga wonen geef ik me op voor het angstprogramma op de televisie’ en zit onrustig op de achterbank van de auto. Ik ben een keer op een heel smal dijkje door een brommer aangereden en met fiets en al van de dijk gerold. Gevolg; een gebroken rechterpols en zes weken in het gips tijdens een bloedhete zomer.
De ligging van het pand ziet er anders uit dan op de foto. Het wordt begrensd door een rij huizen waardoor de tuin geen privacy biedt. De tuin is omringd door water dus geen geschikte plek voor een gehandicapt jongetje dat moeite heeft om zwemmen te leren. Het uitzicht is prachtig, dat wel, en wordt af en toe verstoord door een voortdenderende trein. Volgens een buurman die we later spreken en er al 30 jaar woont is het uitzicht een groot beschermd natuurgebied met bijzondere vogels zoals purperreigers en fazanten. De grond waarop we lopen voelt zacht verend aan als een bospad. Mollen vinden het fijn in de grond gezien de vele molshopen. Ze kunnen waarschijnlijk niet weg door het water.
Binnenshuis zijn de afmetingen veel kleiner dan we dachten. De badkamer in de tot appartement omgebouwde kapberg is dusdanig klein dat je je bijna moet opvouwen. Maar het uitzicht over de landerijen blijft prachtig. Alleen zijn we er niet om een uitzicht te kopen.
Het originele huis heeft veel authentieke elementen. Erg leuk. Als je de oude kastdeuren open doet, ziet het er rommelig uit, geen verfje te bekennen. De vloeren lopen scheef of staan bol. Ik word daardoor bijna een slaapkamer in gelanceerd.  De schuine vloeren brengen mijn evenwicht in de war alsof ik zeeziek ga worden. In de slaapkamers zal je het bed met het hoofdeinde op het hoogste deel moeten zetten en zorgen voor een ombouw  die je voeten kan tegen houden als je naar beneden schuift. Want je wilt toch niet wakker worden met uit bed bungelende benen of nog erger op de grond.

Oude huizen hebben karakter maar zijn vaak onpraktisch. En het vergt veel onderhoud. De fundering bestaat uit koeienhuiden en daarop een plaat. Dus geen heipalen. Een expert kan de fundering opkrikken zodat de vloeren wat rechter worden. Dat moet heel secuur gebeuren want er mogen geen scheuren in de muren ontstaan. Er is geen garantie dat de vloeren waterpas worden. De kosten daarvan zijn fors. We weten genoeg en bedanken de makelaar voor de rondleiding. Dit huis gaat het niet worden.