Vrijdag 14 november
En dan ineens komt er
tijdens het zoeken naar huizen op funda een huis voorbij wat de adrenaline doet
stromen. Het heeft alles wat we wensen. Zelfs nog meer, een zwembad en een
sauna. Wat een luxe. En ook de naam van het complex klopt alsof het voor ons
bestemd is. Schoonzoon kan er niet van slapen. Dochter is lyrisch. Al het andere
dat we gezien hebben valt in het niet. Ze zal bellen met de makelaar voor een
afspraak.
Dochter belt na met de
makelaar gesproken te hebben en diep teleurgesteld zegt ze dat het is verkocht.
Over zes weken is alles rond. Mocht dat niet lukken dan maken wij een kans. Ik
noem dit valse hoop. Zo jammer.Ondertussen belt de aankoopmakelaar van het pand waar we mee bezig zijn. Hij kan bijna al onze vragen beantwoorden. We maken een nieuwe afspraak. De focus ligt weer op het huis met het achterstallige onderhoud. Het is zeker een hele mooie woonplek maar er moet zoveel geklust worden en dat kunnen we niet alleen. Daar hebben we hulp bij nodig anders wordt het een 10 jaren plan en daar hebben we geen zin in. En we hebben helaas geen ezeltje schijtgeld.
Ik ben benieuwd wat voor bod de aankoopmakelaar in gedachten heeft en… we hebben nog een andere bezichtiging te gaan. Af en toe duizelt het me. Ik wil er gewoon even niet meer aan denken. Mijn hele leventje ligt overhoop. Opruimen, huizen bekijken en alles wat ik onderneem heeft een bijgedachte; ik moet het huis verkoopklaar maken. Dat geeft veel onrust.
Ik vind het een spannende periode.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten