Update

14 dagen terug was in voor een week in Servië, een spirituele reis. Prachtig weer gehad. Bijzondere dingen gezien en gedaan. Er zijn veel mensen die kristallen in huis hebben voor een bepaald probleem. Iedereen die zo’n kristal niet meer nodig had, mocht dat meenemen naar Servië. Op een middag hebben we die kristallen bij de bron van een rivier gelegd. Het water stroomt dan langs die kristallen en neem de kracht van de kristallen mee om het water te zuiveren. Een mooie gedachte nu die nucleaire toestand in Japan nog steeds gaande is. De rivier mondde via een waterval uit in de rivier de Drina, die overgaat in de Donau. De Donau wordt uiteindelijk de Rijn en die mondt weer uit in de Noordzee. De Noordzee vermengd zich met de oceaan en zo uiteindelijk alle wereldzeeën. Ik vind het een mooie gedachte en een simpele manier om ons steentje bij te dragen. Onze accommodatie was midden in een natuurgebied op 1300 meter hoogte, het Taragebergte. Het was er warm, zo’n 27’. Dat verwacht je niet in April. De avond nadat we de kristallen in de rivier geplaatst hadden was er iets bijzonders. De maan scheen met een kleine halo rondom de maan. Maar als je verder keek, zag je een nog grotere halo. We werden er speciaal voor uit ons huisje gehaald en hebben met open mond staan kijken naar dit verschijnsel. Toen we in bed lagen begon het te regenen. De volgende ochtend lag er een dik pak sneeuw en het bleef sneeuwen, de hele dag door. Iedereen was stomverbaasd, want er was geen regen en geen sneeuw voorspeld. Nu was het echt een week van samenwerken met de engelen. Onze reisleider vertelde dat hij een boodschap doorgekregen had. De waterloop van de rivier met de kristallen moest even versneld worden om het gezuiverde krachtige water zo snel mogelijk overal te brengen. We zijn de hele dag in de huisjes gebleven want we konden het terrein niet af omdat de weg onbegaanbaar was, Het was geen ramp, want we hebben andere mooie dingen gedaan zoals meditatie en kaart leggen. Mooie inzichten kwamen daaruit. Een dag later dooide de sneeuw weer weg. Wij moesten terug naar Belgrado voor een laatste overnachting. Daarna zouden we weer terugvliegen naar Amsterdam. Zodra we het Taragebergte verlaten hadden was er nergens meer sneeuw te bekennen. De temperatuur ging weer omhoog. Die sneeuw had alles te maken met die enorme halo rond de maan. Heel bijzonder.

Nu ga ik over twee weken een week naar Frankrijk voor een schrijfcursus. Lijkt me heel leuk, maar zie toch wel een beetje tegen de rit op. De schrijfcirkel hier thuis is een groot succes. Ik heb een paar deelnemers die ook therapie krijgen bij de GGZ. Ik kreeg een enorm compliment, want mijn schrijfopdrachten maakten meer bij ze los dan de therapie. Ze vonden het een hele goede aanvulling op hun therapie en ze vinden dat meer mensen van de GGZ er gebruik van moeten maken. Een klein voorbeeld. Als iemand aan het begin schrijft dat zij zo bang is dat ze het liefst weg wil kruipen en na een aantal schrijfopdrachten tot de conclusie komt dat ze juist door die angst heen wil gaan en uit wil breken, dan vind ik dat prachtig. Die opdrachten hebben haar inzichten gegeven, waardoor ze er anders over gaat denken. Voorlopig ga ik door met de schrijfcirkel, twee keer per week. De even weken zijn daardoor bij mij het drukst, want dan heb ik ook nog de quiltclub. Erg leuk om bij die club te horen en ik krijg veel complimentjes over mijn manier van handwerken, vrij en met veel fantasie. Zijn ze stiekem wel een beetje jaloers op , maar ze leren er ook weer van. Zo langzamerhand gaan ze ook een beetje experimenteren.
De oneven weken zijn rustiger. Kleinzoon Liam is er wel op dinsdag en vrijdag en dat is heerlijk. Echt een feestdag. Het is een lief jongetje en heel erg leergierig en ook nog eens muzikaal. Hij is op zijn eigen manier altijd aan het zingen. Dat wordt dan ook erg gestimuleerd. Boekjes lezen en zingen dat vindt hij het leukst samen met oma. En wandelen in de kinderwagen, naar de vogels luisteren en naar auto’s kijken.
Ik heb dit jaar geen plek op de camping. Het is wat rommelig op de camping vanwege reorganisatie en uitbreiding van sprookjeswonderland. De mensen die op het veld rondom mij staan zijn niet echt mijn types. Dus had ik weinig contact. En daar deed ik het een beetje voor. Guus en Nicky hebben geen zin om tijd in de caravan door te brengen en Charlot en Jesse gaan heel vaak niet mee omdat de ouders andere plannen hebben in een weekend. En door de week kan ik er moeilijk heen vanwege Liam. Dus de caravan blijft in de stalling en nu ga ik in plaats van seizoensgeld te betalen, themavakanties doen. In juli staat een schilderweek op het programma, in september ga ik een week quilten op Texel en in oktober ga ik met Kirsten, Vince en Liam naar Amerika en onder andere naar onze vriend Bruce.
Ik heb net de tuin helemaal onder handen genomen. Het was een oerwoud. Het was heerlijk weer, dus ik ben alle dagen in de tuin bezig geweest, nieuwe planten gekocht en gisteren, Moederdag, hebben we hem ingewijd met een barbecue. Daar kan ik dan echt van genieten. Neemt niet weg dat er momenten zijn dat ik Charl enorm mis. Maar daar sta ik maar niet te lang bij stil, want hij komt er toch niet mee terug. Regelmatig komen er herinneringen naar boven en dan schiet ik vol, word ik ook kwaad. Die herinnering schrijf ik tegenwoordig op en dan is het van me afgeschreven. Daarna merk ik dat de emoties weer verdwijnen en dat ik weer verder kan, tot een volgende herinnering.