donderdag 12 mei 2011

Op reis in mijn luie stoel

Ik heb een boek besteld. Dat doe ik wel vaker, maar dit is een speciaal boek getiteld: Mijn Zuid Afrika. In 52 hoofdstukken wordt de natuurlijke schoonheid beschreven, de diversiteit van de bewoners belicht en de problemen van het land komen aan bod.
Ik ben verschillende keren in Zuid Afrika geweest en het land heeft mijn hart gestolen. De safaritochten waren indrukwekkend. Wat te denken van een olifant die zomaar uit de bosjes het zandpad, waar wij op rijden met de auto, oploopt. Onze auto tot stoppen dwingt en vervolgens rakelings langs de voorkant van de auto oversteekt. Ik zal het nooit vergeten. We zaten als verlamd in de auto, durfden geen foto’s te maken. Terwijl de olifant overstak werd het donker in de auto. Zijn priemende oog keek nieuwsgierig door de voorruit om te zien wie zijn doorgang kwam verstoren. Ik heb nog nooit zoveel kippenvel gehad, nog nooit zoveel adrenaline gevoeld. Echt bang waren we niet. Het was wel heel erg spannend. We bleven rustig wachten. Later realiseerden we ons dat de olifant met een tik de auto had kunnen verpletteren. Onze les: Heb vooral respect voor de natuur en de dieren die er in leven. De mens is in hun territorium en moet zich aanpassen. En niet andersom. Tijdens onze safari’s hebben we veel verschillende wilde dieren gezien. Zo mooi, zo fascinerend. Een geweldige belevenis.
De natuur in Zuid Afrika is wonderschoon met heel veel bloemen en planten die wij hier in Nederland niet kennen. En dan de machtige oceaan met de walvissen die je op bepaalde plekken vanaf de kust kunt observeren. Uren kun je naar ze kijken met of zonder verrekijker.
We hebben pinguïns gezien en Jan van Genten. Een Jan van Gent is een prachtige vogel die in een grote broedkolonie leeft aan de westkust. We hebben witte stranden bezocht, bergen en het woestijngebied met de struisvogels. In het woestijngebied liggen veel losse steentjes die door de struisvogels gegeten worden om hun maaginhoud te vermalen.
En dan niet te vergeten de zwarte bevolking in de dorpen. Zo vriendelijk, zo gastvrij, maar wel levend met weinig financiële middelen. De townships, gelegen bij de grote steden kun je maar beter vermijden of je moet er samen met een gids in gaan. In de krotten leven mensen in armoede. Het is dan ook niet zo verwonderlijk dat er criminaliteit heerst. Na de afschaffing van de apartheid in 1994 is er niet veel veranderd. Er zijn veel problemen waaronder aids, drugs, werkeloosheid, corruptie en nog steeds worden zwarte mensen als minderwaardig beschouwd.
Als je je aan de regels van het land houdt en waarschuwingen ter harte neemt heb je in Zuid Afrika de tijd van je leven. Ik ben blij dat ik er geweest ben. Nu, als vrouw alleen, zal ik er niet zo makkelijk meer naar toe gaan, want dan ben je kwetsbaar. Het is beter om een man als gezelschap te hebben. Dat geeft een gevoel van veiligheid. Ik zou niet graag met een groep reizen want dan kun je niet je eigen tijd bepalen. Dan kun je niet een hele dag op een rots naar de zee gaan zitten staren in de hoop walvissen te spotten en dan vooral de bultrug die grote sprongen in het water maakt. Een groep heeft een tijdsschema en daar moet men zich aan houden. Vandaar dat ik nu het boek besteld heb. Ik haal Zuid Afrika gewoon naar me toe en reis in mijn verbeelding door het mooie land, lekker in mijn luie stoel.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten