Blue monday is ook nog op Tuesday blue. Ik somber wat af, piekeren, in dubio zijn, wat ga ik doen, wat gaat er gebeuren. Dat krijg je als je steeds thuis bent door alle corona maatregelen. Ik word er niet vrolijk van en veranderen kan ik de situatie niet. Vandaag zijn er nieuwe beperkingen bekend gemaakt. Ik snap dat ze nodig zijn. Niemand wil het virus oplopen, zeker niet als je in een kwetsbare groep zit. En voor vaccinatie ben ik nog niet aan de beurt. Dus blijf ik zoveel mogelijk thuis en probeer afleiding te vinden.
Zoon en schoondochter hebben allebei corona. Behoorlijk ziek, maar niet zo ziek dat ze naar het ziekenhuis moeten. En dat terwijl ze pietje precies waren met de corona regels. Het is ze overkomen. In de regio waar ik woon, zijn veel besmettingen. Ik zie regelmatig rouwstoeten langs mijn huis komen. Daar word je echt niet vrolijk van. Het is een beetje een klaagzang, maar ik moest het even kwijt. Ik hoop dat het virus snel verdwijnt en wij als dartele vlinders naar buiten kunnen fladderen zonder beperkingen.
Ik houd de moed erin.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten