Druilerige zondag

Wat een druilerige, herfstige dag. Uitstekend weer om de hele dag met schrijven bezig te zijn. Ik heb vandaag geen andere verplichtingen.Ik werk aan het manuscript Juf Zebrahoed, Ik ga schrijven aan het vervolg van Juf Zebrahoed en ik heb net een vervolg geschreven op mijn verhaal voor de nieuwe bundel, dus voorlopig ben ik lekker bezig. Laat de wind maar waaien en de regen stromen. Ik heb er geen last van.
Nog even een herinnering: Mijn kinderboeken zijn, Reizende poefjes, De lamp, de sneeuwbol en het kompas.
Verwacht wordt Juf Zebrahoed, lancering 25 januari 2020, en ik schrijf aan het vervolg met als werktitel Mars Regenboog.
Info hierover op www.godijnpublishing.nl

Soms komt er zoveel op je af dat je het even niet meer ziet zitten. En nu de buurjongen die d.j. is en zijn muziek keihard heeft aanstaan, het weer omgeslagen is naar herfstachtig met harde wind en regen, wordt het chaos in mijn hoofd. Ik moet dit nog, ik moet dat nog, maar na een hectische week heb ik behoefte om op de bank te gaan liggen. Het is zo gemakkelijk om er aan toe te geven, maar met die harde muziek zal er van slapen niets terecht komen.
Er komt nog een drukke tijd aan. Daarvoor wil ik uitgerust zijn. Ik moet mijn manuscript Juf Zebrahoek vervolmaken, schrijven voor de bundelschrijfgroep en de boekschrijfgroep, piano spelen, want anders kom ik niet verder. Er liggen veel klussen op me te wachten zowel binnen als buiten.

Ik ga een lijstje maken met alles wat ik moet doen en dan een voor een afwerken.
Allereerst wil ik er een paar dagen tussenuit. Even opladen, bijvoorbeeld uitwaaien op het strand, over de golvende zee staren met mijn eigen gedachten. Niets doen. Het lijkt me heerlijk.
Daarna zien we wel weer verder.

Pianoles 2

Mijn tweede pianoles kreeg op mijn verzoek een andere wending. Ik zet het zingen om mijzelf te begeleiden op de piano op een laag pitje. Mijn bedoeling is eerst goed piano te leren spelen, dan komt de rest vanzelf. Ik start dus bij het begin; basisakkoorden en vingerzettingen. Noten lezen kan ik al. Wat ik mijzelf in de loop der jaren geleerd heb, moet ik weer afleren. Ik mag voorlopig niet meer experimenteren, want anders komt het niet goed. Na de les van drie kwartier vertrek ik en de nieuwe leerling wordt naar boven geroepen. In de veronderstelling dat er een volwassene naar boven komt, staat er ineens een klein, mooi, blij, hip meisje bovenaan de trap. Ik kijk haar verbaasd aan en zeg: ‘Oh, je bent een klein meisje.’ Ze lacht en haar hele gezicht lacht mee. ‘Krijg je zangles?’ Ze knikt, nog steeds met een big smile.
‘Ga je mee doen aan the voice?’
‘Ik hoop het.’
‘Succes,’ zeg ik en ga naar beneden de deur uit en naar huis.
Thuis heb ik een lang telefoongesprek met een schoonzus die kort geleden haar man is verloren. Ze waren 61 jaar samen. Ik, als ervaringsdeskundige, kan haar begrijpen en steunen, vindt ze. ‘Het kwam zo onverwacht,’ zucht ze.
Ik vertel haar dat het helpt om weer een doel voor ogen te hebben. ‘Wat zou je nu willen om je leven opnieuw in te delen?’ Ik vertel haar dat ik ben gaan schrijven en sinds kort pianolessen heb. Zij antwoordt verbaasd en verheugd dat zij dat ook doet, pianolessen nemen en dat het heel heilzaam is. Vooral het ritme van het lied Het kleine café aan de haven doet haar goed. Ik herinner me een feestje, waarbij ik met haar danste op de muziek van dit lied. Want ik dans graag. Het was een bijzondere ervaring. Schoonzus is blij met mijn adviezen. Ik zeg dat ze vooral de tijd moet nemen om te rouwen en geduld moet hebben. Het zal beter worden, maar het gemis zal blijven, vooral op speciale momenten. Zeker nu de wintertijd weer aankomt met de feestdagen. Met een omfloerste stem bedankt ze me voor mijn begrip. Het is fijn om een lotgenoot te hebben die al veel verder in het rouwproces is.
Ik ga mijn best doen om piano spelen te leren, dan kan ik op een dag misschien samen met haar spelen.

Oppassen

Wat doet een weekend oppassen met je als een kleinkind met een beperking zich opstelt als een directeur, op een leuke innemende manier wel te verstaan.
Ach, ik speel het spelletje mee. Zijn domein is de zitkamer, daar ben ik niet gewenst en de conversatie gaat op afstand. Ik noem hem steevast meneer de directeur. En lachend geeft hij toe dat hij dat ook is. Hij mag veel van mij, maar niet alles. Soms word ik boos en dan trekt hij een boos gezicht zoals de politie doet in een tekenfilm. Die gaat over een sleepbootje met op de voorplecht een gezicht. Het bootje doet hele ondeugende dingen en wordt daarvoor opgepakt door een politieboot met op de voorplecht een streng kijkend gezicht. Menselijke bootjes dus. De tekenfilm heet Toet en is een heel oude Disneyproduktie. Zoals die bootpolitie kijkt zo kijkt kleinzoon dan ook.. En als oma boos is net als de politie van de boot, dan weet hij dat ik erg boos ben.
Maar meestal is hij vrolijk en knuffelig. Hij kan uitbundig zingen, vooral muziek van de Beatles. Vanmorgen werd ik wakker gezongen door een luidkeels Help, I need somebody help. Kleinzoon is tweetalig. Hij luistert ook naar de Star wars suites en vindt de muziek van Nick en Simon leuk. Hij vindt veel muziek mooi en hij is dan ook erg muzikaal.
Natuurlijk speelt hij met speelgoed, maar er moet wel muziek in zitten. Na zo'n oppasdag ben ik wel total loss. Ik ben uit mijn ritme en beland in het ritme van een elfjarige met een achterstand. Ik zorg graag voor hem. Je krijgt er zoveel voor terug. We hebben een onwijze klick samen, onvoorwaardelijke liefde.
Zo'n heel weekend is vermoeiend, je kunt de zorg niet even uit handen geven. Maar een weekend oppassen komt niet zo vaak voor. Meestal zijn het een paar uurtjes.
Wat hij het allerfijnste vindt is als ik hem 's avonds naar bed breng en dan een hele serie slaapliedjes voor hem zing. Bij mij stijgt dan het oxytocinegehalte, het knuffelhormoon. En kleinzoon ligt gelukzalig te kijken, waarna hij heerlijk gaat slapen.

Kinderboekenweek 2 t/m 13 oktober 2019

Tijdens de komende kinderboekenweek staan voertuigen en reizen centraal.  Mijn twee kinderboeken passen daar uitstekend bij. In het boek Reizende poefjes zegt de titel het al. Pol en Polleke Grasspriet reizen op poefjes door de lucht. Een poefje als vervoersmiddel? Ja, in het boek wordt duidelijk waardoor. De poefjes brengen de kinderen op bijzondere plekken. Ze vliegen op de poefjes bijvoorbeeld langs het Empire State Building dat in New York staat naar Luilekkerland.
In de lamp, de sneeuwbol en het kompas reizen Pol, Polleke en Noek met hun ouders naar Cornwall in Engeland. Ze beleven een groot avontuur en vliegen overal naar toe op de rug van een reuzenalbatros en een vliegend tapijt.
De zomer is voorbij, de herfst begint in aanloop naar de winter. Het wordt vroeg donker. Iedereen is minder buiten dus is er tijd om te lezen of voor te lezen. Is het een idee om deze kinderboeken aan te schaffen voor de feestelijke decembermaand? Ik denk het wel, want in beide boeken zit iets van Kerstmis. Toch is het geen kerstboek.
Mijn derde kinderboek Juf Zebrahoed verschijnt 25 januari 2020. Ook in dit verhaal wordt gereisd. Op de rug van een lieve draak reizen twee kinderen heen en weer tussen de regenboog en de aarde En Juf Zebrahoed heeft een mooie, gekleurde vogel als vervoersmiddel.
Het vervoer in de boeken is niet alledaags dus bijzonder. Niemand heeft ooit zo gereisd. Daarom is het boeiend om met een gek vervoersmiddel kennis te maken. Ik noem ze: Blauwe poefjes, een vliegend oosters tapijt, een reuzenalbatros(een soort meeuw), een lieve groene draak en een prachtige roze vogel met regenboogkleuren.
Als dit de nieuwsgierigheid niet aanwakkert?...

Vol verwachting

25 januari 2020 is het feest. Dan wordt mijn derde kinderboek gelanceerd, getiteld Juf Zebrahoed. De lancering vindt plaats in Woerden en wordt georganiseerd door Godijn Publishing. Het boek is magisch en avontuurlijk. De regenboog speelt een belangrijke rol. Meer hierover later.
Wil je bij het Schrijf Event Boek 10 2020 aanwezig zijn, ga dan naar www.godijnpublishing.nl voor meer informatie en aanmelden.

Lekker lezen

Mijn eerste kinderboek is getiteld Reizende poefjes, het tweede kinderboek heet De lamp, de sneeuwbol en het kompas. Net als in het derde kinderboek Juf Zebrahoed wat op stapel staat, speelt ook in deze boeken de regenboog een belangrijke rol en natuurlijk komt daar magie en avontuur bij. Kinderen die het gelezen hebben of werden voorgelezen zijn erg enthousiast.
Ikzelf vind het heerlijk als ik zo mijn fantasie kan laten gaan. Mijn fantasie is onuitputtelijk. Ik hoop dat nog meer kinderen de boeken gaan lezen. Ze zijn overal verkrijgbaar, ook via de uitgever www.godijnpublishing.nl.

Pianoperikelen

Ik heb een oud elektronisch orgel in huis staan, minstens 40 jaar oud. Kleinzoon mag er naar hartenlust op rammen. Als het orgel het begeeft gaat hij weg. Ik heb er toen op leren spelen, maar ben er niet verder mee gegaan. Het gevolg is dat ik alleen maar hele simpele liedjes kan spelen en dan nog niet eens foutloos.
Toch bleef het altijd sluimeren om goed piano te leren spelen. Ik volgde een tekenworkshop waar ook een piano en zanglerares aanwezig was. Ik sprak mijn wens uit en nu volg ik bij haar lessen. Ik heb net mijn tweede les gehad en zij constateert dat ik veel af moet leren. Ik speelde de akkoorden met mijn linkerhand en de melodie met mijn rechterhand. Nu blijkt dat het op piano precies andersom moet. Dat brengt in mijn hersenen iets teweeg hoor. Het automatisme moet gereset worden.
Ik kan zingen, dat heeft de lerares gezegd. Ik ben heel muzikaal en dat wist ik al. Het eerste lied wat ik ga zingen mocht ik zelf uitkiezen. Ik koos All of me van John Legend. Maar wat is dat moeilijk. Luisteren naar de begeleiding en meezingen. Ik raakte compleet in de war. Ik leer dit nooit. Te hoog gegrepen? Het gaat lukken zegt de lerares. Maar vooralsnog ben ik gebombardeerd tot het oefenen van vader Jacob, boer er ligt een kip in het water en een twee drie vier hoedje van papier. Akkoorden oefenen en vingerzettingen oefenen. En natuurlijk All of me zingen. Ze heeft het in de juiste toon voor mij ingezongen en begeleidt op de piano en dat met whatt's app toegestuurd. Vooral geduld moet ik hebben, veel oefenen en inzingen alsof ik op een trompet blaas om mijn keelspieren soepel te maken.
Het liefst zou ik nu al perfect willen spelen, maar helaas. Gewoon bij het begin beginnen. Mijn doel is om met Kerstmis kerstliedjes te zingen en te spelen. Lijkt me heel gezellig.
Dochter en schoonzoon spelen allebei ukelele. wie weet kunnen we ooit iets samen doen.

Schrijversoverleg

Een paar keer per jaar organiseert Godijnpublishing een bijeenkomst voor Godijnschrijvers die een boek hebben gelanceerd of gaan lanceren.
Het is een dag voor kennismaking, ervaringen uitwisselen, training hoe je het boek het best in de markt kunt zetten, hoe je jezelf presenteert en hoe je je werk voor kunt dragen. Heel zinvol en ook erg belangrijk als je wilt dat je boek een succes wordt.
Een boek schrijven is een lang traject. Wat ga je schrijven? Wordt het een thriller of toch een fantasy of science fiction verhaal. Misschien een roman, een young adult boek of een kinderboek? Talloze mogelijkheden.
Het begint met research. Alles wat je schrijft moet kloppen. Het schrijfproces zelf bestaat uit schrijven, feedback ontvangen, herschrijven, proeflezen, redactie. Dit wordt vaak schuren, schaven, slijpen en schrappen genoemd. In de eindfase komt alles in een stroomversnelling. Er moet een synopsis komen en een achterflaptest. Daarbij informatie over de schrijver. Hoe moet de omslag eruit zien.
Daarna volgt de opmaak van het boek en de allerlaatste redactie om achtergebleven fouten uit de tekst te halen. Is alles in orde dan gaat het boek naar de drukker.
De afsluiting van het hele traject is een feestelijke lancering en gaat het boek de wereld in. Spannend. Hoe wordt het boek ontvangen? Wie gaat het lezen? Hoe zijn de recensies en ligt het boek in de reguliere boekhandel of in de bibliotheek? En dan komen de eerste verkoopcijfers. Maar... ondertussen komt er al weer een nieuw verhaal in de laptop, wat uiteindelijk een nieuw boek moet worden. Het hele proces begint weer van voor af aan. Dat komt omdat schrijven een passie is.
Een nieuw verhaal, een nieuwe uitdaging.
Daarom is een schrijversoverleg zinvol, zodat je kunt sparren met andere schrijvers of informatie krijgen als je vastloopt.
Ik ben nog lang niet uitgeschreven. Mijn derde kinderboek Juf Zebrahoed verschijnt 25 januari 2020 en het vierde boek is in wording.
Mijn andere kinderboeken heten Reizende poefjes en De lamp, de sneeuwbol en het kompas. Deze zijn overal verkrijgbaar.