zondag 3 mei 2009

Koninginnedag 2009

Nasleep

Wat een afschuwelijk einde had die dag. Het heeft me diep graakt en iedere keer als het beeld van de ontdane koningin op televisie is, schieten de tranen in mijn ogen. En met mij zijn er velen die hetzelfde gevoel hebben. Deze klap zal nog lang nadreunen.
Er is veel over gezegd en geschreven, vreselijke beelden hebben we gezien.
Ik las in de krant dat er veel mensen zijn die steun zoeken in de Grote Kerk in Apeldoorn. Het is een soort van Bedevaartsoord geworden. Mensen kunnen hier hun gevoelens kwijt, ze kunnen ze opschrijven of met elkaar erover praten en ik denk dat het heel goed is voor de verwerking van deze afschuwelijke gebeurtenis. Wat de mensen vooral bezig houdt is: Waarom?

Er is veel waar we rekening mee moeten houden, veel wat ons angst inboezemt. Neem nu de varkensgriep, de kredietcrisis, berovingen, moorden. Wat gaat de toekomst ons brengen, wat staat ons nog meer te wachten. De behoefte aan spiritualiteit groeit. De mensen gaan beseffen dat het geen geluk brengt als je je alleen maar richt op materiele zaken. Belangstelling voor elkaar, elkaar helpen in moeilijke tijden, elkaar een schouder bieden en elkaar troosten in moeilijke situaties zoals nu deze gebeurtenis in Apeldoorn dat is belangrijk. Men heeft elkaar nodig, dat is nu weer duidelijk geworden. En men gaat weer beseffen dat er hogere machten zijn die daarbij kunnen helpen in wat voor vorm dan ook.
Het is nodig dat mensen een andere bewustwording krijgen, daardoor zal men minder egocentrisch ingesteld zijn, waardoor weer interesse ontstaat in de medemens en dat kan de samenleving alleen maar ten goede komen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten