Ondanks alle nare berichten die ik in de krant lees, probeer ik toch te genieten van het mooie weer en de ontluikende natuur. Ik maak me zorgen maar hoop ook dat er snel een einde komt aan de oorlog. Waarom moeten mensen toch steeds weer een oorlog ontketenen. Waarom kunnen we niet gewoon in vrede leven, ieder in zijn eigen land en tevreden zijn met veel dingen. Al die slachtoffers, die onschuldig omgekomen zijn, is toch te verschrikkelijk voor woorden. En al die ontheemde mensen die een veilige plek zoeken. Het zou niet nodig moeten zijn. Ik begrijp het niet. Waarom moeten mensen die veel macht hebben, steeds maar meer willen. Koste wat kost hun doel willen bereiken, geen rekening houdend met onschuldige mensen die fijn willen leven op de plek die ze koesteren. 'Gooi maar een bom, vuur maar een allesverwoestende raket af.'  Wie bedenkt dat? Zoveel slachtoffers, hoe kan iemand dat voor zichzelf verantwoorden. Ik begrijp er niets van. Ik denk aan het gezegde: wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.

Ik zit gewoon tegen mijzelf te praten en noteer meteen wat ik denk.