Wij wonen in een dorp in een woonboerderij en daar is het werk nooit af. Zoveel te doen buiten. Ben je net klaar met de tuin kan je weer opnieuw beginnen. Nu is het met dit mooie weer geen straf, want ik werk graag in de tuin, wel gedoseerd, want anders gaat mijn lijf protesteren.
Binnenkort krijg ik gras in de voortuin, dat scheelt een hoop onkruid wieden.
Ondertussen wordt ook de buitenboel geschilderd door de buurjongen die door de corona crisis nauwelijks werk heeft. En de grote afvalberg wordt opgeruimd. Uit het zicht werd van alles gedumpt, zoals dik snoeihout, kerstbomen en meer van dat soort dingen die niet in de zwarte bak passen. Er staat nu een container voor de troep.
Alles gebeurt op zijn tijd, zeg ik altijd. Want ook in huis en in het tuinhuis gaan de dingen door. Ik ben nog lang niet klaar. Vanmiddag heb ik een mooi begin gemaakt met opruimen. want die container nodigt uit overtollige troep erin te gooien. Ik verhuisde van een groot huis met een kleine tuin naar een kleiner oppervlak met een hele grote tuin. Die tuin wordt wel steeds mooier.
Helaas gaan er maar een bepaald aantal uren in een dag. Dus ik moet de tijd goed verdelen zodat ik tijd overhoud voor mijn creatieve hobby's en voor het lezen van boeken. En dat lezen ga ik nu doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten