Druk met schrijven

Het was even rustig met blog berichten. Mijn tijd besteedde ik aan iets anders. Het manuscript van mijn tweede kinderboek; De lamp, de sneeuwbol en het kompas wilde ik nog een keer herlezen op eventuele fouten en opnieuw insturen. Dat is gelukt en in mei volgt de eindredactie. Ook kregen de schrijvers van GodijnPublishing de opdracht een verhaal te schrijven voor een nieuw te verschijnen bundel, getiteld Aangenaam. Ook dat verhaal heb ik geschreven. Publicatie van het kinderboek en de bundel is op 29 september in de parkschouwburg in Hoorn. Info bij www.godijnpublishing.nl.  Daarnaast is er de afronding van de verhalenbundel Storm-stilte waarvoor ik een aantal verhalen heb geschreven en die zeer binnenkort gelanceerd wordt. En toen was er nog een schrijfwedstrijd voor een nieuwe bundel en daarvoor heb ik ook  een verhaal geschreven. Alles met een deadline is nu afgerond en heb ik tijd om meer aandacht aan de grote tuin te besteden. Want niet alleen de planten komen weer op, het talrijke onkruid schiet de grond uit, met name paardenbloemen. Dat vind ik mooie bloemen, maar niet in de tuin. Ik heb plantenbakken gevuld met vlinder en bijenplanten, want zowel de vlinders als de bijen zitten in de gevarenzone. Naast het onderhoud van de tuin heb ik een tuinhuis te reorganiseren zodat ik er deze zomer kan schilderen en andere dingen kan creëren die tijdens het werken eraan rommel geven. Dat wil ik niet in mijn woonhuis hebben. Daar heb ik ook een atelier, maar dat is bestemd voor textiele werkvormen en ik zit er ook wel te schrijven. Boven is eigenlijk mijn schrijfplek. Als ik dit zo lees ben ik een bevoorrecht mens. Ik woon in een fijn huis, waar ik overigens erg aan moest

wennen, ik heb een mooie tuin met veel vogels, kikkers, egels en helaas ook heel veel muizen. Ik mag genieten van mooie zonsondergangen en de prachtige wolkenluchten die ik in mijn vorige huis nooit zo zag. Ik word met mijn neus op de feiten gedrukt dat ik helemaal niet mag mopperen.