Brandalarm

20-1-2011 donderdag
Brandalarm

Vanmiddag was ik boodschappen aan het doen in de supermarkt. Ineens was er een hels kabaal. Iedereen stond stil. Het brandalarm in de onderliggende parkeergarage ging af en dat was angstig. Eerst keek iedereen verbaasd, vervolgens zag je een bepaalde onrust ontstaan. Ik dacht aan mijn fijne autootje die in de parkeergarage stond. Ik probeerde iets te ruiken maar rook geen brandlucht. Zag ook geen rook. Ik moest denken aan de brand in de parkeergarage in Haarlem waarbij veel auto’s verwoest zijn. Het alarm bleef gaan. Medewerkers van de supermarkt waren gaan kijken maar kwamen niet terug. Toch kreeg ik het gevoel dat het loos alarm was, want anders waren we wel de supermarkt uitgestuurd. Toen het alarm stopte was iedereen zichtbaar opgelucht. Het gerucht ging rond dat een grappenmaker het brandalarm in werking had gezet. Toen deed zich het volgende voor, de rolband naar de parkeergarage deed het niet. Dus ontstond er een opstopping van mensen met volle winkelwagens. Die winkelwagens konden de rolband niet afrijden omdat de wielen op de rolband blokkeren. Er gingen mensen al sjouwend met dozen en tassen de rolband af. Sommige liepen twee keer met de boodschappen. Ik vroeg me af wat ik moest gaan doen. Er was iemand die zette zijn kar op de loopband en trok hem naar beneden waarbij hij de voorste wielen optilde. Dat was een idee, maar wat was dat onnoemelijk zwaar. Ik werd halverwege geholpen door een winkelbediende.
Thuisgekomen voelde ik me helemaal opgefokt door de spanning, onzekerheid en de inspanning. Ik wilde de voordeur open maken, de sleutel draaide om maar de deur ging niet open. Jeetje, wat nu weer. Nog een paar keer geprobeerd. Ik snapte er niets van. Ik hoorde het slot draaien, de deur zou open moeten gaan. Hoe moest dat nou. Ik stond daar met alle boodschappen. Ik kon ook via de deur van de bijkeuken naar binnen maar liep het risico dat de tussendeur op slot zat. Ik deed de deur open, een enorme klap, brekend aardewerk. Was er een doos vol met serviesgoed die klaarstond voor de kringloop naar buiten gevallen. Waarschijnlijk stond die doos al op scherp. Bijna alles was stuk en ik werd nog opgefokter. Ik heb de boodschappen in de bijkeuken gezet. Gelukkig was de tussendeur niet op slot. Ik liep naar de voordeur om te kijken wat het probleem was. Misschien had het slot een oliespuitje nodig. Maar nu komt de mop. Hij ging zonder problemen open. In plaats van de deur aan de buitenkant open te duwen, had ik geprobeerd hem open te trekken en tja, dat ging natuurlijk niet. Wat ontzettend dom van mij. Had ik soms een black out door alle gebeurtenissen? Ik weet het niet. Ik ben in de kamer gaan zitten om bij te komen en rustig te worden. Toen ik alles nog eens de revue liet passeren moest ik verschrikkelijk lachen om mezelf en de hele situatie.