zondag 27 juni 2010
Zomerweer
Ik was zo moe door alle drukte deze week dat ik het grootste gedeelte van de zondag heb geslapen. Het warme weer is een beetje aan mij voorbijgegaan. Maar nu doe ik dan toch de terrasdeuren open. De zon is bijna weg uit de tuin en dat geeft een aangename koelte. De schildpad komt hongerig naar de vijverkant gezwommen en krast met zijn poten tegen het vijverfolie alsof hij wil zeggen: “Krijg ik nou nog eten?”Als het zo warm is wordt hij actiever en heeft dan meer voedsel nodig. De vissen profiteren ervan mee.
Er staat weer veel onkruid tussen de stenen. Ondanks het droge weer groeit het als kool. Ik kijk naar de plantenbak met aardbeien. Er zat een hele grote bijna rode aardbei aan de plant en die is nu weg. Wie zou die opgegeten hebben? Stiekem verdenk ik mijn zoon. Gisteren waren de kinderen en kleinkinderen aanwezig om mijn verjaardag te vieren en we zaten heerlijk in de schaduw in de tuin. En ja, dan zou je oog wel eens kunnen vallen op zo’n heerlijke sappige rode aardbei...
Er is geen wind. Overal hoor ik stemmen vandaan komen en ruik heerlijke barbecuegeuren. Dat betekent gezelligheid. Ik word emotioneel en besef weer dat ik toch maar alleen ben. Niks lekker buiten zitten met een gesprekspartner. Tja, ik mis gewoon mijn maatje. En om nu weer naar de kinderen te gaan dat wil ik niet. Zij hebben ook een eigen leven. Ik verman me en begin driftig onkruid uit de plantenbakken te trekken. Ik schrik als ik ineens een oprukkend mierenleger zie, richting terrasdeuren. Oh, als ze maar niet binnen komen. Ik ga snel naar mijn keukenkastje met kruiden en vind daar een potje overjarige speculaaskruiden. Daarin zit onder andere kruidnagel en als mieren ergens een hekel aan hebben dan is het kruidnagel. Ik strooi het rijkelijk voor de deuren waar de mieren lopen en ik zie meteen de mieren rechtsomkeer maken. De mierenoorlog heb ik gewonnen. In een bak met water spartelt een nachtvlinder. Hij is kansloos. Die weet ik te redden. Hij beweegt even met zijn vleugels alsof hij zich uitschudt en vliegt weg. Zo! Tijd voor een kopje koffie in de tuin bij de vijver met de waterval aan. De vogels fluiten en ik besef dat de gezelligheid in mijzelf zit. Als je blij bent met jezelf, ben je een leuker persoon voor anderen. Met die wijsheid drink ik mijn koffie op. Lekker!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten