Vanmiddag was ik naar de film Cats, een versie van de theatervoorstelling. Heel anders met veel speciale effecten. De film kreeg maar 1 ster. Ik wilde zelf zien of de film echt zo slecht is.
Ik heb veel mooie herinneringen aan de allereerste opvoering van de musical Cats in theater Carré, zo'n dertig jaar geleden. Ik was absoluut fan en ik zag de musical talloze malen. Iedere voorstelling volgde ik een andere kat in het geheel. Ook mijn dochter was er lyrisch over. Zij was toen tien jaar oud. Ze won zelfs kaarten voor de musical toen zij van fimoklei een kat boetseerde voor een wedstrijd.
Mijn man kon een potje breken bij theater Carre. Hij was de projectleider van de grote verbouwing in die periode. Doordat Cats in de piste werd gespeeld in een prachtig decor, kon de verbouwing van het toneel en het hele achterhuis doorgaan.
Vol verwachting zit ik in mijn bioscoopstoel. De eerste tonen van de muziek komen als een bom naar binnen. De adrenaline stroomt. Tranen springen in mijn ogen. Ik word teruggeplaatst in de tijd toen mijn man er nog was. Hoe wij samen Cats beleefden. Veel tijd om er in weg te zakken heb ik niet. Ik word de film ingezogen. Het lijkt alsof de film alleen voor mij draait. Dat komt ook omdat er nauwelijks bezoekers zijn. Er is veel veranderd aan het verhaal, maar ook heel veel herkenbaar. Doodstil neem ik alles in mij op, niet meer bewust van mijn omgeving. Totdat ik een chipszak hoor kraken, het brengt me terug in de werkelijkheid. Jammer, net alsof ik uit een droom stap, wakker word. Twee uur lang vertoef ik in de kattenwereld en ik denk "laat het niet stoppen."
Maar helaas komt aan de film een eind. Met weemoed ga ik de bioscoop uit. Het liefst was ik blijven zitten om de film nog een keer te zien. Ik ben dan ook een echte fan van Cats.
Als je van musical en dans houdt, dan moet je deze film gewoon gaan zien, ongeacht de kritiek en het aantal sterren. Oordeel zelf. Zoveel mensen, zoveel smaken.
Ik ben lyrisch. Bij thuiskomst deel ik mijn ervaringen met dochter. Zij is ook enthousiast. Zij en schoonzoon zagen de film gisteren.
Ik wil de film nog een keer zien. Dat verdient de film. En het gevoel wat ik kreeg, gun ik mezelf opnieuw. Een gevoel van geluk, van samen zijn en samen genieten. Even dat moment terug. Back to memorylane.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten