donderdag 21 juni 2012
Mijn eeuwige strijd 2
Donderdag 21 juni
Wat was het broeierig buiten. Mijn lange haar hing als een deken om me heen. Ik deed het in twee vlechten. Misschien een beetje ouderwets, maar ik zag laatst iemand van mijn leeftijd ook met vlechten lopen. Dus vond ik dat ik dat ook wel kon.
Ik vroeg me af of die warmte wel prettig was om me uit te gaan sloven in het sportcentrum,
Nee…en ik verzon smoezen. Ik was moe door alles wat ik al gedaan had, ik had afgelopen nacht onrustig geslapen en morgen zou er weer een dag zijn. De tijd verstreek en ik ging me steeds meer schuldig voelen. Ik hoorde een stem in mijn hoofd: “Wat is dat nou? Zo schiet het niet op en behaal je nooit je doel. Opschieten! Je gaat.”
“Oké, ik ga.” Ik zocht mijn spullen bij elkaar. De stem had gelijk. Ik moest niet terug gaan krabbelen. Gewoon gaan.
En ik ging in een kokendhete auto richting sportcentrum Ik had kunnen fietsen, maar er was regen en onweer voorspeld met harde windstoten en als ik ergens bang voor ben dan is het daar voor.
Bij het sportcentrum kwam een vrouw zingend naar buiten. La Bamba, opzwepende Zuid Amerikaanse muziek. Ze zei: “Lekkere muziek hoor. Veel plezier.” Ik ging de lange trap op naar boven. De muziek, La Bamba werd steeds duidelijker hoorbaar. Uitnodigend.
Al snel voelde ik de kick. Ik kreeg een compliment over mijn gevoel voor ritme.
Ik vertelde: “Ik heb vroeger jarenlang klassiek ballet gedaan, daarna jazzballet en stijldansen. Ritme zit er in gebakken.” Hijgend en zwetend ging ik verder met de oefeningen en ik ging me steeds beter voelen. Vooral ook door de complimenten tussendoor. “Ik vind je vlechten leuk!”
Ik zei: “Dank je wel. Ik vind twee vlechten lekker zitten en het kan me niet schelen wat anderen er van vinden. Soms zeggen ze dat het niet meer past bij mijn leeftijd, maar wie bepaald dat?”
Lekker moe ging ik weer naar huis.
De aandacht en de sfeer betekenen veel voor me. Het zorgt ervoor dat ik de volgende keer opnieuw met bij elkaar gesprokkelde moed heenga. Zou fitness dan toch nog een onderdeel van mijn leven kunnen worden?
Wordt vervolgd.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten