Wat een heerlijk weer. Ik ga met kleinzoon in de kinderwagen naar het park. Het is 10 uur en kennelijk het tijdstip dat iedereen zijn honden uitlaat. In de bocht staan er ineens drie grote honden voor me en allemaal snuffelen ze aan de kinderwagen. Kleinzoon is helemaal niet bang. Dat valt me mee, want het zijn me een grote hondenkoppen die half in de kinderwagen duiken om hem te besnuffelen. Gevolg, kwijl op de voetenzak. Gelukkig heb ik iets bij me om het schoon te maken. Ik wandel verder en zie flinke hoeveelheden hazelnoten op het pad liggen. Tja, en die kan ik niet laten liggen. Mijn zakken van mijn jack zitten vol en het voelt zwaar. Ik loop langs de grote speelweide. Achter me hoor ik geschreeuw: “Kom hier!” Ik hoor gehijg en kijk achterom. Komt er een knots van een hond op me af rennen, tong uit de bek, grote slijmslierten. Ik sta strak, wijs met mijn vinger in de richting van de baas en met een boze lage stem zeg ik: “Terug!”. Hij stopt, glijdt nog even door op het natte gras, kijkt me aan en rent met de staart tussen de benen weer terug. Zo, dat heb ik toch maar weer even mooi voor elkaar. Ik ben niet bang voor honden, maar toch weet je niet wat vreemde honden doen. En waarom kwam hij ineens zo snel op me af? Het lijkt wel of er steeds iets gebeurt als ik in het park ben. En altijd loopt het weer goed af.
Ik doe snel een paar boodschappen in de supermarkt en op de terugweg zie ik een vlierboom vol met prachtige zwarte bessen. Die oogst ik ook nog even. Heerlijk als ik mon chou taart maak met bosvruchten. Vlierbessen geven er net een lekker smaakje aan en ze zijn ook nog eens gezond. Je moet ze alleen niet rauw eten. Ik stop ze wel rauw en geritst in de diepvries totdat ik ze nodig heb. Ook maak ik er wel jam van samen met appel vanwege de pectine. Vlierbessen bevatten geen pectine dus dan bindt de jam niet als je alleen vlierbessen gebruikt.
Ik heb het helemaal warm gekregen. Er staat helemaal geen wind en dat komt toch maar weinig voor in ons kikkerlandje. Er komen nog een paar van die mooie dagen aan. We kunnen nog even genieten. Maar de herfst die ruik je al. Vandaag is het officieel herfst.
Nu ben ik thuis, we gaan een broodje eten en dan gaat kleinzoon zijn middagslaapje doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten