Soms vliegt het me aan. De contactloze dagen door de coronacrisis. Leuke dingen die gecanceld zijn. Nog steeds verontrustende berichten in de krant, rellen en mensen vol woede. Versoepelingen die eigenlijk nog niet kunnen, maar toch gebeuren waardoor de onrust over een nieuwe coronauitbraak weer opsteekt.
Zelfgekozen quarantaine of hoe je het ook wilt noemen, thuisblijven wat nu wel erg eentonig wordt. Het weer dat niet meezit, maar daar komt gelukkig verandering in. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Ik probeer er wat van te maken. Maar dan laat ik 's avonds in mijn bed mijn dag de revue nog eens passeren en dan denk ik; 'wat heeft de dag me gebracht?'
Nou ja, ik schiet in ieder geval op met mijn schrijverijen en met het tekenwerk. Daar vind ik veel voldoening in. Contact met een totaal andere wereld op papier. En ik lees graag. Dan verplaats ik me ook in een andere wereld. Vaak ben ik blij dat de wereld die beschreven wordt in de boeken, niet mijn wereld is. Dan heb ik het zo slecht nog niet.
Het enige lichtpuntje is het oppassen op kleinzoon en het spel dat we spelen. Mime of zoals hij zegt; pretending. Het gaat over stormtroopers en Darth Veder, star wars dus. Over robots en over koekoeksklokken en DickeryDock klokken van het bekende liedje Dickery dickery dock, de muis zat op de klok. Het hele spel wordt steeds gekker. En het wordt elke keer herhaald als hij hier is. Met het liedje dudeldjo breng ik hem aan het eind van de middag weer naar zijn eigen huis. Dan valt de stilte op me en ik besef me hoe graag ik het anders had gewild. Maar in het leven wordt doorgaans anders bepaald. Je kunt het leven maar gedeeltelijk naar je hand zetten. De rest wordt bepaald van bovenaf.
Dus mijn conclusie is dat je er zelf een feestje van moet maken en zelf de slingers op moet hangen. Maar wat is dat moeilijk als de motivatie ontbreekt. Ik vraag me af of ik nou in een dip terecht kom of dat ik het gewoon even zat ben. Ik denk het laatste. Morgen wordt het mooi weer. Ik ga er dan maar eens lekker op uit, opladen en weer nieuwe energie opdoen. Hoe, dat zie ik morgen wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten