Binnenkort ben ik jarig en voor die gelegenheid wil ik mijn huis netjes hebben. Dat heb ik de laatste tijd een beetje verwaarloosd door andere drukte. Tijdens het opruimen vond ik krantenknipsels en een daarvan is me dierbaar. Mijn jongste zus die helaas overleden is, was een succesvol schrijver van familie en streekromans. Het knipsel is van zo’n 35 jaar geleden. Zij debuteerde toen en vervolgens kwam er ieder jaar een boek van haar uit. Haar laatste boek kon ze niet voltooien. Ik heb toen nog aangeboden om het voor haar te doen, maar dan was het haar boek niet meer. Aanstaande vrijdag zou ze jarig zijn. Zij was mijn verjaardagscadeautje lang geleden , want ik ben de dag na haar jarig. Ofschoon we wel eens mot hadden, was ik toch heel erg blij met haar als zus. Zij staat op de foto in het midden tussen de andere schrijvers. Zij schreef onder pseudoniem Edith van Diesveldt.

Pottenbakken

Ruim 10 jaar geleden waren we in Turkije en reisden in de auto door de binnenlanden. In die tijd sprak ik een beetje Turks. Is nu helemaal weggezakt. We hadden veel contact met de bewoners van de dorpjes. Heel bijzonder. We gingen naar Cappadocie en kwamen terecht bij een pottenbakker. Ik mocht van hem proberen om een vaas te draaien. Ik had blote benen en om te voorkomen dat die smerig werden, kreeg ik een harembroek aan. Het lukte voor geen meter en de pottenbakker vond het maar wat leuk om achter me te staan en mij te helpen. Zie je het voor je? We hebben erg gelachen. Uiteindelijk had ik een mooie pot gemaakt en die kon ik later op komen halen. Helaas is dat er nooit van gekomen, dus die pot staat misschien nog wel in de kast bij de pottenbakker.

Zondagochtend

Doorkijkje vanuit mijn werkruimte naar de kamer. Ik ben de laatste dingen aan het verbeteren in mijn manuscript De lamp, de sneeuwbol en het kompas. Ondertussen pas ik op kleinzoon, want dochter werkt keihard aan de illustraties voor het boek. Ik heb er nog niets van gezien. Spannend hoor. Kleinzoon luistert naar muziek. Hij heeft Nick en Simon ontdekt. Dat is weer eens iets anders dan alleen maar kinderliedjes. De muziek van Nick en Simon is niet mijn favo muziek, maar het is niet naar om er naar te luisteren.

De tijd tikt door. De komende dagen worden de covers bekend gemaakt van de boeken die op 29 september worden gelanceerd in de Parkschouwburg in Hoorn. De komende tijd is het druk om alles zo goed mogelijk af te leveren. De uitgever vertelde me nu al dat ze van het verhaal genoten heeft. Dat doet me goed. Ik ben dan ook heel benieuwd wat kinderen van het boek zullen vinden, want dat is de doelgroep. Neemt niet weg dat volwassenen het met veel plezier zullen voorlezen.