Wintertijd

Vandaag is het de eerste dag met wintertijd, Zondag. Ik had geen wekker gezet en schrok toen het al 12 uur bleek te zijn. Nu ben ik een avondmens dus vond ik het helemaal niet erg dat de ochtend voorbij was. Mijn bed was heerlijk warm, half slapend genoot ik daarvan afgewisseld met een diepe slaap waarin leuke dromen voorbij kwamen die ik helaas niet meer kan na vertellen. Ik dacht; voor wie moet ik eigenlijk opstaan? Er is verder niemand in huis, heb geen afspraken.
Uiteindelijk werd mijn gezonde verstand wakker dat zei dat er nog een afwas te doen was en dat er overal nog troep opgeruimd diende te worden. Dus stapte ik uit bed, sloeg de douchebeurt over, kleedde me snel aan en had in no time de keuken opgeruimd.
Tja en dan ligt er een lange dag voor me en ik besef dat ik een luxe probleem heb. Want de rest van de dag kan ik invullen zoals ik dat wil. En dat is nou weer een probleem, want ik weet niet wat ik wil. Er zijn genoeg mogelijkheden maar eigenlijk heb ik nergens zin in. Ik kies er voor de stapel tijdschriften, opgestapeld tijdens mijn vakantie van 4 weken in Amerika, door te gaan spitten en ik ga de schrijfcirkel van aanstaande donderdag voorbereiden door leuke schrijfopdrachten te maken. Ondertussen branden er kaarsen en wierook voor helderheid tijdens het schrijven, want helder moet ik zijn om alles goed en duidelijk op papier te zetten met mijn hoofd vol watten na zo’n lange ‘uitslaperij.’
Buiten is het somber. Het nodigt niet uit er op uit te gaan. De deur zit nog steeds op het nachtslot. Het doet me voor de zoveelste keer beseffen dat ik de gezelligheid van de vrienden in Amerika mis. Het wordt tijd om mijn vriendenkring hier te gaan vergroten nu de winter in aantocht is en je daardoor veel minder buiten komt. Er is al zo vaak gezegd dat ik in actie moet komen om iets te bereiken. Ik weet het en dat wil ik ook wel, maar mijn voorkeur gaat nog steeds uit naar thuis zijn en doen waar ik zin in heb. Contacten via Hyves, Facebook en Twitter zijn niet voldoende en over het algemeen te oppervlakkig. Ik wil meer diepgang, gesprekken die er toe doen, waar je van kunt leren, waar je energie van krijgt. Daar ga ik de komende tijd aan werken. Ik leef mijn leven, maar het is nog niet voldoende. Ik wil meer uit het leven halen, meer voldoening en dat lukt alleen maar als je jezelf een schop onder je achterste geeft. Go for it!