Na alle regen van de laatste tijd zijn in de tuin de planten de grond uitgeschoten. Groeizaam weer dus, maar op plaatsen die ik niet wil. Het terras is een groen tapijt geworden. Het onkruid tussen de klinkers staat enkelhoog. Vorige maand heb ik twee weken lang in de tuin gewerkt om alles naar mijn zin te maken. Wat een ruimte-effect toen de twee terrassen brandschoon waren.
Bij de aanblik van al het vers gegroeide groen zakte de moed me in de schoenen.
Gisteren vierde ik mijn verjaardag en op voorhand had ik visioenen van gezellige groepjes mensen in de tuin verspreid, aangenaam pratend met elkaar. Geen afzondering voor de rokers onder hen. En het zou prachtig weer zijn.
De werkelijkheid was dat mijn tuin op een beginnend oerwoud leek. Het aantal bezoekers viel tegen. Tja, na weken regen was het eindelijk mooi weer en overal in den lande was iets leuks te zien of te doen. Gevolg was dat we met een klein clubje bij elkaar waren. Heel gezellig overigens. De helft van het clubje was binnen, de andere helft buiten. Schoonzoon bewoog zich hurkend over de grond om al het onkruid tussen de stenen uit te trekken, zo nu en dan pauze nemend voor een slok bier of een haaltje aan zijn nepsigaret. Hij wil stoppen met roken. Ik was blij verrast toen hij me riep om het schone terras te aanschouwen. Hij maakte me in en in gelukkig. Dit vond ik het ultieme verjaardagscadeau, een spontane actie met een weergaloos resultaat.
Maar of ik mijn verjaardag volgend jaar weer zal vieren , valt nog te bezien. Trouwens, vieren doe ik het niet. Ik sta er bij stil dat ik weer een jaar ouder ben geworden. Ik besef vooral hoe snel de tijd voorbij gaat.
Wat ik het vervelendste vind aan mijn verjaardag? Wie komt er en hoeveel lekkers moet ik in huis halen. Mensen die je verwacht blijven weg, mensen die je totaal niet verwacht komen langs. Die onzekerheid vind ik een grote stresfactor. Ik zal het anders aan moeten pakken. Mensen uitnodigen en mij laten weten of ze wel of niet aanwezig zullen zijn. Ik heb in ieder geval weer een heel nieuw jaar om er over na te denken.
En ondertussen ga ik, nu de zon zo heerlijk schijnt, genieten van mijn schone terras. Hopelijk blijft het ‘oerwoud’ nu een tijdje weg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten